previous next
consulto , āvi, ātum, 1, v. freq. a. consulo.
I. To reflect, consider maturely, to consult, take counsel, deliberate.
A. In gen. (class.).
(δ). Absol.: male corde consultare, to meditate evil in the heart, Plaut. Truc. 2, 1, 15: “nimium consultas diu,id. Curc. 1, 3, 51: “si ex re consultas tuā,for your own good, id. As. 3, 1, 35; Sall. H. 4, 12; Liv. 2, 4, 3; 2, 57, 2; 9, 3, 1; 24, 22, 10; Quint. 3, 8, 15; 3, 8, 37; Suet. Ner. 15 al.
2. Transf., of language used in counsel: “pars deliberativa de tempore futuro consultat, quaerit etiam de praeterito,Quint. 3, 8, 6.—
B. Esp.: consultare alicui, to take care of one, have a care for (rare): “delecti (sc. Patres) reipublicae consultabant,Sall. C. 6, 6; Aur. Vict. Caes. 15 fin.
2. Meton., to take a resolution, resolve: Phron. Abi, abi. Strab. Consultavi istuc mihi,. Plaut. Truc. 5, 50 Weise (loc. corrupt.; alii aliter).—
II. Consultare aliquem, to consult one, to go to for counsel, to ask counsel of, etc. (rare): “quid me consultas, quid agas?Plaut. Mil. 4, 3, 4; cf.: “senes ab domo ad consultandum arcessunt,Liv. 9, 9, 12: “me (amantes),Tib. 1, 4, 78: “aves,Plin. Pan. 76, 7: “astrologos,Tert. Apol. 35. In this sense also in the form consultor , āri, 1, v. dep. a., Tert. adv. Herm. 18, acc. to Isa. 40, 14 (in Heb. the Niph. ).—P. a. as subst.
A. consultātum , i, n., a resolution, decision, = consultum (poet. and late Lat.) senatus consultata, Sil. 6, 455: “Christi,Tert. Pudic. 18.—
B. consultantes , ium, m., they who seek advice; of a lawyer, etc., clients, Liv. Epit. 54; “of an oracle,Plin. 32, 2, 8, § 17.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: