I.gen., dat., acc., and abl. sing., and in plur. once, Prud. Psych. 221; so Hemsterhuis, Orat. p. 7.—Georges rejects the dat. sing., but v. infra; cf. Neue, Formenl. 1, 514 sq.), f. root dic-; Sanscr. dicami, point out; Gr. δείκνυμι; Lat. dico; cf.: condicio, judex, a t. t., milit. and polit., dominion, sovereignty, authority, rule, sway, power.
I. Prop.: “Commagenem, dicionis regiae usque ad id tempus, etc.,” Suet. Vesp. 8: “Poenum quod inter Alpes Apenninumque agri sit, suae dicionis fecisse,” Liv. 21, 53; “so,” id. 21, 60; cf.: “Tyros mare dicionis suae fecit,” Curt. 4, 4 fin.—Dat.: “regionem dicioni ejus adjecit,” Curt. 4, 1, 26; cf.: “subjecit dicioni suae hostes,” Front. Strat. 1, 3, 10: “dicioni alicujus se permittere,” Curt. 6, 5, 9; Vell. 2, 37, 3; Lact. 2, 12, 7; Plin. 5, 1, 1, § 2; Curt. 9, 7, 13; 8, 13, 1 al.: “gentem dicioni nostrae subicere,” Tac. A. 13, 55; cf. under no. II.—Acc. (very freq.): “dedunt se, urbem et liberos In dicionem atque in arbitrium Thebano poplo,” Plaut. Am. 1, 1, 103; “so,” Liv. 7, 31; id. 26, 33 fin. al.; cf.: “omnia in dicionem tradere,” Liv. 26, 43: “omnes eas civitates in dicionem potestatemque populi Romani esse redactas,” Caes. B. G. 2, 34 fin.; “so,” Cic. Agr. 2, 27 fin.; id. Prov. Cons. 13, 2; Liv. 26, 21; id. 41, 19: Suet. Tib. 16 et saep.; cf.: “urbes multas sub imperium populi Romani dicionemque subjunxit,” Cic. Verr. 2, 1, 21, 55; and: “Ilergetes in jus dicionemque recepit,” Liv. 21, 61: “sub populi Romani imperium dicionemque cadere,” Cic. Font. 1, 2; cf.: “voluntate concedere in dicionem,” Liv. 30, 7: “in dicionem venire,” id. 32, 31; “so,” id. 40, 28; Pompon. Dig. 1, 2, 2, § 32 et saep.: “in amicitiam populi Romani dicionemque esse,” Cic. Div. in Caecil. 20, 66 (cf. on the constr. esp. Kritz ad Sall. J. 112, 3).—Abl. (also very freq.): “sub alicujus dicione atque imperio esse,” Caes. B. G. 1, 31; Ov. M. 14, 609: “nationes, quae in eorum regno ac dicione sunt,” Cic. Verr. 2, 4, 27 init.; and: “in parte magis quam in dicione alicujus esse,” Liv. 21, 5: “in servitute atque in dicione alicujus teneri,” Caes. B. G. 1, 33; cf.: “terras omni dicione tenere,” Verg. A. 1, 236; “so,” id. ib. 1, 622: “dicione premere aliquos,” id. ib. 7, 737; cf. id. ib. 10, 54.
II. Transf., beyond milit. and polit. life: “auris meas dedo in dicionem tuam,” Plaut. Mil. 4, 1, 8: “postquam res publica, in paucorum potentium jus atque dicionem concessit,” Sall. C. 20, 7: “omnis gentis, etc. ... decemvirum dicioni, judicio potestatique permissa esse,” Cic. Agr. 2, 15, 39; cf.: “sub dicione ejus magistratus (sc. censoris),” Liv. 4, 8: “respirare contra nutum dicionemque alicujus,” Cic. Quint. 30 fin.: “aliquem in sua potestate ac dicione tenere,” Cic. Verr. 2, 1, 38, § 97: “caput liberum fidei suae commissum alienae dicioni subicere,” Gell. 5, 19, 10 (dub. al. condicioni).