previous next
făcĭlĭtas , ātis, f. facilis,
I.easiness, ease, facility in doing any thing.
I. In gen. (mostly post-Aug.): “haec in bonis rebus, quod alii ad alia bona sunt aptiores, facilitas nominetur, in malis proclivitas,inclination, disposition, Cic. Tusc. 4, 12, 28; cf.: “aetatis illius (i. e. puerilis) facilitas,capability, Quint. 1, 12, 11: “audendi facilitas,id. 12, 6, 7: “pariendi,Plin. 21, 24, 95, § 167: “oris,” i. e. easy enunciation, Quint. 10, 7, 26: “corporis,a tendency to blush, Sen. Ep. 11: “soli,facility in working, Plin. 18, 19, 49, § 178: “picea tonsili facilitate,id. 16, 10, 18, § 40: “(smaragdi) ad crassitudinem sui facilitate translucida,” i. e. facility in transmitting the rays of light, id. 37, 5, 16, § 63.—
II. In partic.
A. Of speech, facility or fluency of expression (post-Aug.): “Fabianus disputabat expedite magis quam concitate, ut possis dicere, facilitatem esse illam, non celeritatem,Sen. Ep. 40: “quae in oratore maxima sunt, ingenium, inventio, vis, facilitas,Quint. 10, 2, 12; 10, 5, 1; 10, 7, 20; 11, 1, 42; Suet. Gramm. 23 al.; cf. Quint. 10, cap. 7.—
B. (Acc. to facilis, II. A.) Of character.
2. In a bad sense, levity, heedlessness, Suet. Claud. 29; cf.: “fornicationis,Vulg. Jerem. 3, 9.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: