I.fit for something (esp. for an action), meet, proper, becoming, suitable, apt, capable, convenient, sufficient (of persons and things; class. and very freq. in prose and poetry; syn.: aptus, opportunus); constr. most commonly with ad, qui, the dat., or absol.; less freq. with in aliquid, the abl., or the inf.
(α).
With ad: “tot quidem non potuisti adducere homines magis ad hanc rem idoneos, etc.,” Plaut. Poen. 3, 2, 6: “non essem ad ullam causam idoneus, judices, si hoc non viderem,” Cic. Clu. 6, 17: “ad amicitiam esse idoneus,” id. Lael. 17, 62: “loco pro castris ad aciem instruendam opportuno atque idoneo,” Caes. B. G. 2, 8, 3: “cum statim auditoris animum nobis idoneum reddimus ad audiendum,” Auct. Her. 1, 4, 6: “est enim (lex) ratio mensque sapientis, ad jubendum et ad deterrendum idonea,” Cic. Leg. 2, 4, 8: “scientia opportunitatis idoneorum ad agendum temporum,” id. Off. 1, 40, 142: “ad captandos lacertos tempestates non sunt idoneae,” id. Att. 2, 6, 1: “consilia idonea ad hoc nostrum negotium,” id. ib. 5, 6, 1 al.—
(β).
With qui, or a rel. adverb: “video hercle ego te me arbitrari, Euclio, hominem idoneum, Quem senecta aetate ludos facias,” Plaut. Aul. 2, 2, 74; cf. Ter. And. 3, 2, 12; 4, 4, 18: “utrum ille (Pompeius) idoneus non est, qui impetret, etc.,” Cic. de Imp. Pomp. 19, 57: “tibi fortasse idoneus fuit nemo, quem imitarere,” Cic. Verr. 2, 3, 16, § 41: “idonea mihi Laelii persona visa est, quae de amicitia dissereret,” id. Lael. 1, 4: “et rem idoneam, de qua quaeratur, et homines dignos, quibuscum disseratur, putant,” id. Ac. 2, 6, 18: “nequeo mearum rerum initium ullum invenire idoneum, Unde exordiar narrare, quae, etc.,” Ter. Hec. 3, 3, 1.—
(γ).
With dat.: “erit alius (discipulus) historiae magis idoneus,” Quint. 2, 8, 7; 12, 10, 49: “idoneus arti Cuilibet,” Hor. Ep. 2, 2, 8: “non sat idoneus Pugnae ferebaris,” id. C. 2, 19, 26: “vixi puellis nuper idoneus,” id. ib. 3, 26, 1: “cum idoneos rhetori pueros putaverunt,” Quint. 2, 3, 1: “Falernum mihi semper idoneum visum est deversorio,” Cic. Fam. 6, 19, 1: “castris idoneum locum deligit,” Caes. B. G. 6, 10, 2; 7, 35, 4: “ad cibos viribus conservandis idoneos redeunt,” Quint. 2, 10, 6: “(volunt poëtae) simul et jucunda et idonea dicere vitae,” Hor. A. P. 334: metuensque futuri In pace, ut sapiens, aptarit idonea bello, id. S. 2, 2, 111: “ut patriae sit idoneus,” serviceable, Juv. 14, 71.—With dat. gerundi (post-Aug.): “Julius, qui perferendis militum mandatis habebatur idoneus,” Tac. A. 1, 23 fin.—
(δ).
Absol.: “cujus (Cethegi) eloquentiae est auctor, et idoneus quidem mea sententia, Q. Ennius, etc.,” a proper, sufficient voucher, Cic. Brut. 15, 57: “auctor,” Quint. 1, 4, 20; 2, 4, 42: “qui si adductus gratia minus idoneum hominem praemio affecisset, etc.,” i. e. deserving, worthy, Cic. Balb. 3, 7; cf. id. Off. 2, 15, 54: “idoneus suae rei quisque defensor,” Quint. 4, 1, 46: “imperator,” id. 12, 3, 5: “juvenis,” id. 10, 5, 21: debitor, safe, able to pay (opp. inops), Dig. 4, 4, 27 fin.; so, “tutor,” ib. 26, 1, 9; 27, 8, 1: “homines,” ib. 35, 2, 88; cf. Sen. Ben. 4, 39: “servi conscii, tempus idoneum, locus opportune captus ad eam rem,” Cic. Rosc. Am. 24, 68: “tempora,” Quint. 12, 11, 18; cf.: “lex promulgata idoneo die,” id. 2, 4, 35: “minus idoneis (verbis) uti,” Cic. de Or. 1, 34, 154; cf.: “aptum atque idoneum verbum,” Quint. 9, 4, 144: “vox actoris,” id. 12, 7, 1: “lectio,” id. ib. 8 praef. § 28: “cautio,” Dig. 40, 4, 50: “paries,” safe, sound, ib. 39, 2, 36: “navis,” ib. 19, 2, 13: “pignora,” sufficient, satisfactory, ib. 22, 1, 33.—Comp. (post-class.): “si persona idoneior accedat ad emptionem,” Dig. 18, 2, 4, § 6; cf. ib. 47, 23, 2; 43, 29, 3; 50, 6, 5 fin.; Tert. adv. Herm. 18; Anim. 18 (al. idonior or idoneor). —Subst.: “in deligendis idoneis judicium et diligentiam adhibere,” Cic. Off. 2, 18, 62: “cum idoneis collocutus,” Liv. 34, 25, 7: “nullo idoneo respondente,” Suet. Ner. 44; Quint. 7, 4, 39: “novum illud exemplum a dignis et idoneis ad indignos et non idoneos transfertur,” Sall. C. 51, 27: “per idoneos et secreti ejus socios,” Tac. A. 2, 39: “apud idonea provinciarum,” i. e. at proper stations, id. ib. 4, 5.—(ε) With in and acc.: “infirmi et in nullam spem idonei,” Sen. Contr. 5, 33: “componere materias in hoc idoneas, ut, etc.,” Quint. 6, 3, 15.—*(ζ) With abl. (like dignus): “res idoneas dignitate suā judicare,” Auct. Her. 3, 3, 5.—(η) With inf. (poet. and postclass.): “fons etiam rivo dare nomen idoneus,” i. e. large enough, Hor. Ep. 1, 16, 12: “si torrere jecur quaeris idoneum,” id. C. 4, 1, 12: “accendi idonea,” Sen. N. Q. 1, 15, 1.— Comp.: “idoneor (late Lat.),” Dig. 18, 2, 4, § 6; 47, 23, 2; Tert. adv. Herm. 18; id. de Anim. 18.—Hence, adv.: ĭdōnĕē , fitly, suitably, properly, duly, sufficiently (very rare): “exordium est oratio animum auditoris idonee comparans ad reliquam dictionem,” Cic. Inv. 1, 15, 20: “ergo cavendum est idonee. Quid est idonee? Satisdato utique aut pignoribus datis,” enough, Dig. 40, 5, 4: “cavere,” ib. 5, 3, 41; 27, 8, 1: “magis idonee reficere parietem,” more safely, solidly, ib. 39, 2, 41.—Comp.: “idonius,” Tert. Pall. 3 med.