previous next
ignesco , ĕre,
I.v. inch. n. (in pass. ignescitur, Laber. ap. Non. 481, 7; Fragm. Com. v. 26 Rib.) [ignis], to take fire, to become inflamed, to burn, kindle (syn.: inardesco, exardesco).
I. Lit.: ex quo eventurum nostri putant, ut ad extremum omnis mundus ignesceret, * Cic. N. D. 2, 46, 118: “lumen capere atque ignescere,Ov. M. 15, 847.—
B. Transf., of color: “purpura et candor et tertium ex utroque ignescens,kindling, breaking into a flame, Plin. 37, 2, 8, § 21. —
II. Trop., to burn with passion, to glow (poet.): “furiis ignescit opertis,Val. Fl. 5, 520: “virgo (Pallas),Sil. 9, 460: pectora, Claud. ap. Eutr. 2, 45: “Rutulo muros et castra tuenti Ignescunt irae,Verg. A. 9, 66: “amor menti, Col. poët. 10, 211: odia,Stat. Th. 11, 525: “vultus sanguine,id. ib. 3, 78.— *
(β). With inf.: “ardore pari nisuque incurrere muris Ignescunt animi,Sil. 13, 180.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: