previous next
ĭn-hŏnōro , āvi, ātum, 1, v. a. inhonorus,
I.to dishonor, Tert. Res. Carn. 10; id. Fug. in Persec. 5.— Hence, ĭnhŏnōrā-tus , a, um, P. a.
I. Unhonored, disregarded: “vita inhonorata et ingloria,Cic. Tusc. 3, 34, 81: “inhonoratior triumphus,Liv. 33, 23, 8: inhonorata dea, i. e. to whom no incense or offerings are brought, Ov. M. 8, 280: “artem grammaticam inhonoratam transire,Quint. 1, 5, 54.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: