I.to make enemies, to set at variance (poet. and rare): “miseras inimicat urbes,” Hor. C. 4, 15, 20: “hostiles inimicant classica turmas,” urge on to fight, Stat. Th. 2, 419: “pectora,” Aus. Ep. 24, 63; Sid. Ep. 5, 19.—Absol.: “desine inimicari,” Vulg. Eccli. 28, 6.
ĭnĭmīco , 1, v. a. inimicus,