previous next
prŏpīnātĭo , ōnis, f. propino.
I. A drinking to one's health, a pledging in something (post-Aug.): “tralaticiā propinatione dignus,Petr. 113: “propinationem ab aliquo accipere,Sen. Ben. 2, 21, 5.—In plur.: “propinationibus crebris aliquem lacessere,Sen. Ira, 2, 33, 6: propinationes tuas recusant, decline your invitations to drink a health, id. Ep. 83, 22.—
II. Transf., in gen., a funeral banquet, Inscr. Grut. 753, 4.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: