I.very intimate, very familiar (class.): “perfamiliaris Philisto,” Cic. Q. Fr. 2, 11 (13), 4.—In tmesi: “Phaedon Socrati per fuit familiaris,” Gell. 2, 18, 1.—
II. Subst.: perfămĭlĭāris , is, m., a very intimate or familiar friend (class.): “meus,” Cic. Fam. 13, 51: “Epicuri,” id. Fin. 5, 31, 94: “M. Antonii,” id. Brut. 45, 168.