I.a trial, experiment, attempt, proof, essay (class.; cf. disorimen).
I. Lit.: “fac periculum in litteris,” Ter. Eun. 3, 2, 23: “miser est homo qui amat ... Scio qui periclum feci,” Plaut. As. 3, 3, 27: “priusquam periclum faceret,” Caes. B. G. 4, 21: “ex aliis,” Ter. Heaut. 1, 2, 36: “alicujus fidei periculum facere,” to make trial of, to try, Cic. Verr. 1, 12, 34: “quā in re tute tui periculum fecisti,” id. Div. in Caecil. 8, 27: legionum, Auct. B. Afr. 79.—
II. Transf.
A. Concr., an attempt in writing, an essay: “faciunt imperite, qui in isto periculo non ut a poëtā, sed ut a teste, veritatem exigent (speaking of a poem in honor of Marius),” Cic. Leg. 1, 1, 4; Aus. Idyll. 10, 215.—
B. Risk, hazard, danger, peril (which acompanies an attempt; “the common signif. of the word): meo periclo rem gero,” Plaut. Bacch. 4, 4, 100: “tuo ego istaec dicam illi periculo,” id. ib. 4, 2, 17: “periculum facere,” to run a risk, id. ib. 1, 1, 63: “si ei subito sit allatum periculum discrimenque patriae,” Cic. Off. 1, 43, 154: “salus sociorum summum in periculum ac discrimen vocatur,” id. Imp. Pomp. 5, 12: “discriminum et periculorum comites,” id. N. D. 2, 66, 166: “obire pericula ac labores,” Liv. 1, 54: “periculum adire capitis,” to run the risk of one's life, Cic. Rosc. Am. 38, 110: “in periculo animarum suarum,” Vulg. 1 Par. 11, 19: “subire pro amico,” Cic. Part. 19, 66: “suscipere,” to take upon one's self, id. Mur. 36, 76: “ingredi,” id. ib. 2, 4: “conflare alicui,” to cause, occasion, id. Sull. 4, 13: “intendere in aliquem,” id. Rosc. Am. 3, 7: “intendere alicui,” id. Att. 2, 19, 1: “mortis alicui inicere,” id. Caecin. 29, 83: “facessere innocenti,” id. Div. in Caecil. 14, 45: “facere alicui,” Sall. C. 33, 1; cf.: “ego nihil facio tibi periculi,” Plaut. Cas. 4, 3, 7: “creare alicui,” Cic. Att. 22, 2: “comparare alicui,” id. Fl. 38, 96: “moliri optimis civibus,” id. Sest. 1, 1: “amici depellere,” id. Clu. 6, 8: “subterfugere,” id. Fam. 15, 1, 4: “adducta est res in maximum periculum et extremum paene discrimen,” id. Phil. 7, 1, 1: “se in periculum capitis atque in vitae discrimen inferre,” id. Balb. 10, 25: “arcessere aliquem in summum capitis periculum,” id. Rab. Perd. 9, 26: “includere in periculum,” id. Clu. 55, 155: “in periculum se committere,” to get into danger, id. Inv. 2, 8, 37: “eripere ex periculo,” id. Clu. 26, 70: “extrahere ex periculo,” to release from danger, id. Sest. 4, 11: “rem publicam a periculo prohibere,” id. Imp. Pomp. 7, 19: “liberare periculis,” id. de Or. 1, 8, 32: “res in periculo vertitur,” the affair becomes perilous, Plaut. Merc. 1, 2, 12: “esse in periculo,” Cic. Fam. 4, 15, 2: “in periculo versari,” id. Rab. Post. 9, 23: “a securi negat ei periculum esse,” that danger threatens him, Cic. Verr. 2, 5, 44, § 116: “periculum est, ne,” there is danger that, id. Tusc. 5, 40, 118; so Cic. Verr. 1, 11, 32: periculo meo, tuo, suo, at my, your, his risk: “meo periculo,” id. Sest. 52, 111: “crede audacter meo periculo,” Plaut. Poen. 4, 2, 51: “meo periculo rem gero,” id. Bacch. 4, 4, 100; id. As. 2, 4, 51: “des ei nummos fide et periculo meo,” Dig. 46, 1, 24: “navem sumptu periculoque suo armatam mittere,” Cic. Verr. 2, 5, 20, § 50; id. Fl. 17, 41: “rem periculi sui facere,” to do a thing at one's own risk, Dig. 23, 5, 16: bono periculo, safely, without danger (post-class.), App. Mag. p. 320, 16.—
2. In partic.
a. A trial, action, suit at law (class.): “meus labor in privatorum periculis caste integreque versatus,” Cic. Imp. Pomp. 1, 2: “aliquem in periculis defendere,” Nep. Phoc. 2, 3.—
b. A writ of judgment, a sentence: “unum ab iis petivit, ut in periculo suo inscriberent, etc.,” Nep. Ep. 8: “pericula magistratuum,” Cic. Verr. 2, 3, 79, § 183.—