I.to flow by or past (class.).
I. Lit.: “aqua quae praeterfluat,” Varr. R. R. 3, 16.—With acc.: flumen, quod Valentiam praeterfluit, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 680 P.: “amnis praeterfluens moenia,” Liv. 41, 11, 3.—
II. Trop., to go by or past, to pass away: “eorum ego orationes sivi praeterfluere, Cato ap. Plin. H. N. praef. § 30 Jan. (Sillig, sibi praetereo): voluptatem praeteritam praeterfluere sinit,” to escape, vanish, Cic. Tusc. 5, 33, 96.