I.to patch, botch, mend, repair, restore, etc.: sarcire est integrum facere, Paul. ex Fest. s. v. sarte, p. 323 Müll. (class.; cf.: renovo, instauro, redintegro).
I. Lit.: “funes veteres, centones, cuculiones,” Cato, R. R. 2, 3; cf.: “in vestimento sartum quod comprehensum,” Varr. L. L. 6, § 64 Müll.: “corbulas,” Cato, R. R. 23, 1; 31, 1: “dolia,” id. ib. 39, 1 sq.; Plin. 18, 26, 64, § 236: “aedes,” Plaut. Most. 1, 2, 68; 1, 2, 34: “seminaria,” Plin. 18, 26, 65, § 243: “rupta intestina,” id. 28, 14, 58, § 210: “perniones rimasque pedum,” id. 28, 16, 62, § 221.—Poet.: “generis (apum) lapsi ruinas,” Verg. G. 4, 249. —Transf.: “sartum vulnus,” healed, Scrib. Comp. 206.—
II. Trop., to make good, make amends for; to correct, repair: “detrimentum in bello acceptum,” Caes. B. G. 6, 1; so, acceptum detrimentum, id. B. C. 1, 45; “3, 67: acceptum incommodum virtute,” id. ib. 3, 73: “damna,” Cic. Fam. 1, 9, 5; Liv. 9, 23; Col. 9, 15, 3; cf.: “sarcito in XII. Servius Sulpicius ait significare damnum solvito, praestato,” Fest. p. 322 Müll.: “injuriam,” Cic. Phil. 9, 4, 8: “tantum studium infamiae sarciendae,” Caes. B. C. 3, 74: “usuram longi temporis,” to restore, Cic. Fam. 3, 1, 1: “an male sarta Gratia nequicquam coit et rescinditur?” Hor. Ep. 1, 3, 31.—Hence, sartus , a, um, P. a., mended, repaired, put in order, only in the phrase sartus tectus, adj.; or more freq. subst. in the neutr. plur. sarta tecta, buildings in good repair: “sarte ponebant pro integre. Ob quam causam opera publica, quae locantur, ut integra praestentur, sarta tecta vocantur,” Fest. p. 322 Müll.; cf. Charis. p. 195 fin., and Inscr. Orell. 2488: “cum consules aedes sacras locavissent neque potuissent omnia sarta tecta exigere...factum est senatus consultum: quibus de sartis tectis cognitum non esset... Quaesivit quis aedem Castoris sartam tectam deberet tradere... Monumentum quamvis sartum tectum integrumque esset, etc.,” Cic. Verr. 2, 1, 50, § 130 sq.; so, “sarta tecta,” id. ib. 2, 1, 40, § 103; 2, 1, 49, § 128 Zumpt N. cr.; 2, 1, 50, § 130; 2, 1, 51, § 136; Liv. 42, 3; Dig. 1, 16, 7; 7, 1, 7; 7, 8, 18; cf.: “sarta tecta aedium sacrarum,” Cic. Fam. 13, 11, 1; Vulg. 4 Reg. 12, 5; id. 2 Par. 24, 5.—
2. Trop.: “sarta tecta tua praecepta usque habui mea modestia,” Plaut. Trin. 2, 2, 36: “hoc mihi da, ut M'. Curium sartum et tectum, ut aiunt, ab omnique incommodo sincerum integrumque conserves,” Cic. Fam. 13, 50, 2.—Hence, adv.: sartē pro integre... Porphyrio ex Verrio et Festo in Auguralibus, inquit, libris ita est: “sane sarteque,” Charis. p. 195 fin.; 196 init. P.; cf. supra the pass. from Fest.<