previous next
sŭb-orno , āvi, ātum, 1, v. a.
I. With the idea of the verb predominating, to fit out, furnish, provide, equip, adorn (class.; syn. instruo): aliquem pecuniā, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 16, 32: vigilanter nervoseque nos, qui stamus in acie, subornes, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 6: “paenulati isti in militum cultum subornati,Sen. Ben. 3, 28, 4: “praeturae insignia invasit, praecedentibus in modum lictorum subornatis,Val. Max. 7, 3, 10: “qui se ipse norit, intelliget, quemadmodum a naturā subornatus in vitam venerit,Cic. Leg. 1, 22, 59; cf.: “homo non eruditus nec ullis praeceptis contra mortem aut dolorem subornatus,Sen. Ep. 24, 5: “leporem pinnis,Petr. 36.—
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: