previous next
subscriptor , ōris, m. id..
I. (Acc. to subscribo, I. B. 1.) A signer or joint-signer of an accusation, Cic. Div. in Caecil. 15, 47; 16, 51: “venalis scriptor et subscriptor tuus,id. Dom. 19, 49: “accusatore Lentulo subscriptoribusque ejus,id. Q. Fr. 3, 4, 1: sine ullo subscriptore descendit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 1.—
II. (Acc. to subscribo, I. B. 3. b.) One who subscribes or assents to any thing, a favorer, approver (post-class.): “sententiae legisque fundus subscriptorque,Gell. 19, 8, 12: “subscriptores approbatoresque verbi,id. 5, 21, 6.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: