previous next
subscūs , ūdis, f. sub-cudo,
I.the tongue or tenon of a dovetail: “subscudes appellantur cuneatae tabellae, quibus tabulae inter se configuntur, quia, quo eae immittuntur, succuditur,Fest. p. 306 Müll.: nec ulla subscus cohibet compagem alvei, Pac. ap. Fest. l. l. (Trag. Rel. v. 250 Rib.): terebratus multum sit et subscudes additae, Plaut. ib.; Cato, R. R. 18, 9; Vitr. 4, 7; 10, 6; 10, 10.—Plur.: “subscudibus et catenis uncis retentari,Arn. 6, 16.—Collat. form of plur. subscudines, Aug. Civ. Dei, 15, 27.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: