tābēs is, f
1 TA-,
a wasting, melting away, dwindling, gradual decline, decay
: aegritudo habet tabem: cadavera tabes absumebat,
L.—
Marasmus, consumption, plague, pestilence, wasting fever
: tanta vis avaritiae, velut tabes, invaserat,
etc., S.: id (aes alienum) postremo velut tabem pervenisse
ad corpus, L.; cf. fori, Ta.—
The moisture of decay, slime, corruption
: liquentis nivis, L.: Tinctaque mortiferā tabe sagitta madet,
poison
, O.—Fig.,
consumption, decay, playue
: crescentis faenoris, L.: quos durus amor crudeli tabe peredit, V.: lenta, O.