Ἕκτορ, ἀτὰρ σύ μοί ἐσσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ[4] μειδιάσας ὁ Βροῦτος, ‘ἀλλ᾽ οὐκ ἐμοί γ᾽,’ εἶπε, ‘πρὸς Πορκίαν ἔπεισι φάναι τὰ τοῦ Ἕκτορος,
ἠδὲ κασίγνητος, σὺ δέ μοί θαλερὸς παρακοίτης,
ἱστόν ἠλακάτην τε καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε:σώματος γὰρ ἀπολείπεται φύσει τῶν ἴσων ἀνδραγαθημάτων, γνώμῃ δ᾽ ὑπὲρ τῆς πατρίδος, ὥσπερ ἡμεῖς, ἀριστεύει.’ ταῦτα μὲν ὁ τῆς Πορκίας υἱὸς ἱστόρηκε Βύβλος.