previous next
impŏtentĭa (inp- ), ae, f. impotens. *
I. Inability, want of wealth, poverty: magis propter suam impotentiam se semper credunt neglegi, Ter. Ad. 4, 3, 16.—
II. Want of moderation or self-restraint, ungovernableness, passionate behavior, violence, fury (freq. and class.): “impotentia quaedam animi a temperantia et moderatione plurimum dissidens,Cic. Tusc. 4, 15, 34; Poet. ap. Cic. Tusc. 4, 16, 35: impotentia commotus animi, Sisenn. ap. Non. 527, 14: “numquam potentia sua ad impotentiam usus,Vell. 2, 29: “impotentiae exprobratio,Quint. 6, 2, 16: “muliebris,Liv. 34, 2, 2; Tac. A. 1, 4; 12, 57: “veteranorum,id. ib. 14, 31: “nullius astri Gregem aestuosa torret impotentia,fiery violence, Hor. Epod. 16, 62.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide References (5 total)
  • Cross-references in general dictionaries from this page (5):
    • Tacitus, Annales, 1.4
    • Livy, The History of Rome, Book 34, 2.2
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.15
    • Cicero, Tusculanae Disputationes, 4.16
    • Quintilian, Institutio Oratoria, Book 6, 2.16
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: