I.to join or unite together, connect, attach, fasten, yoke, harness.
I. Lit.
A. In gen.
1. With acc.: “Narcissum et florem anethi,” Verg. E. 2, 48: “pontes et propugnacula,” id. A. 9, 170: “nemoris carentia sensu robora,” Claud. B. G. 17: “gradus,” to close the ranks, Sil. 4, 372: “montes,” to heap up, Val. Fl. 1, 198: “ostia,” to shut, Juv. 9, 105; cf.: “junctas quatere fenestras,” Hor. C. 1, 25, 1: “oscula,” to exchange, Ov. M. 2, 357; cf. id. Am. 2, 5, 59; Petr. 67: “da jungere dextram,” to clasp, Verg. A. 6, 697: “cur dextrae jungere dextram non datur,” id. ib. 1, 408; cf.: “quas junximus hospitio dextras,” id. ib. 3, 83; “11, 165: duos sinus,” Plin. 5, 29, 31, § 116: “juncto ponte milites transmittit,” Tac. A. 1, 49.—So with abl. of means or manner: “Ticinum ponte,” to span, Liv. 21, 45, 1: “amnem ponte,” Plin. 5, 24, 21, § 86: “ratibus flumen,” to bridge, Liv. 21, 47, 2; cf.: “qui biduo vix locum rate jungendo flumini inventum tradunt,” id. 21, 47, 6: “eo omnia vallo et fossa,” id. 38, 4, 6: “plumbum nigrum albo,” Plin. 33, 5, 30, § 94; cf.: “nam calamus cera jungitur,” Tib. 2, 5, 32: “illos defendit numerus junctaeque umbone phalanges,” Juv. 2, 46: “erga juncta est mihi foedere dextra,” Verg. A. 8, 169: “Pompei acies junxerat in seriem nexis umbonibus arma,” Luc. 7, 453. —
2. With dat. of indir. object: “hoc opus ad turrim hostium admovent, ut aedificio jungatur,” Caes. B. C. 2, 10 fin.: “humano capiti cervicem equinam,” Hor. A. P. 2: “mortua corpora vivis,” Verg. A. 8, 485; cf.: “his tignis contraria duo juncta,” Caes. B. G. 3, 17, 5: “se Romanis,” Liv. 24, 49, 1: “exercitum sibi,” Vell. 2, 80, 1: “socia arma Rutulis,” Liv. 1, 2, 3: “victores Germani juncturi se Pannoniis,” Suet. Tib. 17: “cervicem meam amplexui,” Petr. 86 dub. (Büch., vinxit amplexu): “dextra dextrae jungitur,” Ov. M. 6, 447; cf. Verg. A. 1, 408 supra: “aeri aes plumbo fit uti jungatur ab albo,” Lucr. 6, 1079: “juncta est vena arteriis,” Cels. 2, 10: “Comius incensum calcaribus equum jungit equo Quadrati,” drives against, Hirt. B. G. 8, 48.—
3. With inter se: “tigna bina inter se,” Caes. B. G. 3, 17, 3: “maxime autem corpora inter se juncta permanent, cum, etc.,” Cic. N. D. 2, 45, 115: “disparibus calamis inter se junctis,” Ov. M. 1, 712: “saltus duo alti inter se juncti,” Liv. 9, 2, 7.—
4. With cum: “cum Bruto Cassioque vires suas,” Vell. 2, 65, 1: “legiones se cum Caesare juncturae,” id. 2, 110, 1: “erat cum pede pes junctus,” Ov. M. 9, 44: “lecto mecum junctus in uno,” id. H. 13, 117: “digitis medio cum pollice junctis,” id. F. 5, 433: “lingua cum subjecta parte juncta est,” Cels. 7, 12, 4.—
B. Esp.
1. To harness, yoke, attach.
(α).
Of animals: angues ingentes alites juncti jugo, Pac. ap. Cic. Inv. 1, 19, 27 (Trag. v. 397 Rib.): “junge pares,” i. e. in pairs, Verg. G. 3, 169; Grat. Cyneg. 263: “nec jungere tauros norant,” Verg. A. 8, 316: “currus et quatuor equos,” id. G. 3, 114: “grypes equis,” id. E. 8, 27 Forbig.: “curru jungit Halaesus Equos,” id. A. 7, 724: “leones ad currum,” Plin. 8, 16, 21, § 54: “mulis e proximo pistrino ad vehiculum junctis,” Suet. Caes. 31.—
(β).
Of a vehicle (rare): “reda equis juncta,” Cic. Att. 6, 1, 25: “neve (mulier) juncto vehiculo veheretur,” Liv. 34, 1, 3: “juncta vehicula, pleraque onusta, mille admodum capiuntur,” id. 42, 65, 3. —
2. Of wounds, etc., to join, bring together, unite, heal: “ego vulnera doctum jungere Etiona petam,” Stat. Th. 10, 733: “parotidas suppuratas,” Scrib. Comp. 206: “oras (tumoris),” Cels. 7, 17, 1: “oras vulneris,” id. 5, 4, 23 al.—
3. Of lands, territories, etc.: “juncta pharetratis Sarmatis ora Getis,” adjoining, Ov. Tr. 4, 10, 110; cf.: “juncta Aquilonibus Arctos,” id. M. 2, 132: “quibus (campis) junctae paludes erant,” Front. Strat. 2, 5, 6; Vell. 2, 110, 4: “fundos Apuliae,” to add, join to, Petr. 77: “longos jungere fines agrorum,” Luc. 1, 167.—
4. To connect in time, cause to follow immediately: “cum diei noctem pervigilem junxisset,” Just. 12, 13, 7: “somnum morti,” Petr. 79: “vidit hic annus Ventidium consularem praetextam jungentem praetoriae,” Vell. 2, 65, 3: “nulla natio tam mature consino belli bellum junxit,” id. 2, 110, 5: “junge, puer, cyathos, atque enumerare labora,” Stat. S. 1, 5, 10: “laborem difficilius est repetere quam jungere,” to resume than to continue, Plin. Ep. 4, 9, 10.—So of pronunciation: “si jungas (opp. interpunctis quibusdam),” Quint. 9, 4, 108.—
5. Milit. t. t., of troops, an army, etc., to join, unite: “cum juncti essent,” Liv. 25, 35; 25, 37: “exercitum Pompei sibi,” Vell. 2, 80, 1: “junctis exercitious,” Vell. 2, 113, 1: “cum collegae se junxisset,” Front. Strat. 1, 1, 9; so, “exercitum,” id. ib. 1, 2, 9: “Ajacem naves suas Atheniensibus junxisse,” Quint. 5, 11, 40.—
7. In mal. part.: “corpora,” Ov. M. 10, 464: “turpia corpora,” id. H. 9, 134: tu mihi juncta toro, id. F. 3, 511; id. R. Am. 408: “si jungitur ulla Ursidio,” Juv. 6, 41; 6, 448; cf. “Venerem,” Tib. 1, 9, 76; Ov. H. 353; id. R. Am. 407.
II. Transf.
A. In gen., of abstract things, to bring together, join, unite: “cum hominibus nostris consuetudines, amicitias, res rationesque jungebat,” Cic. Deiot. 9, 27: “omnem naturam, quae non solitaria sit ... sed cum alio juncta atque conexa, etc.,” id. N. D. 2, 11, 29: “an virtus et voluptas inter se jungi copularique possint,” id. de Or. 1, 51, 122: “sapientiam junctam habere eloquentiae,” id. ib. 3, 35, 142: “indignationem conquestioni,” id. Inv. 2, 11, 36: “insignis improbitas et scelere juncta,” id. de Or. 2, 58, 237: “plura crimina junguntur,” are combined, Quint. 4, 4, 5.—
B. Esp.
1. Of persons, to join, unite, bring together, associate, in love, marriage, relationship, etc.: “cum impari,” Liv. 1, 46: “cum pare,” Ov. F. 4, 98: “alicujus filiam secum matrimonio,” Curt. 5, 3, 12: “si tibi legitimis pactam junctamque tabellis non es amaturus,” Juv. 6, 200: “juncta puella viro,” Ov. A. A. 1, 682; id. Tr. 2, 284. —Of animals, etc.: “Appulis jungentur capreae lupis,” Hor. C. 1, 33, 8: “variis albae junguntur columbac,” Ov. H. 15, 37: “unaque nos sibi operā amicos junget,” Ter. Hec. 5, 2, 32: “ut quos certus amor junxit,” Ov. M. 4, 156: “amicos,” Hor. S. 1, 3, 54: “Geminum mecum tua in me beneficia junxerunt,” Plin. Ep. 10, 26, 1: “puer puero junctus amicitia,” Ov. P. 4, 3, 12.—Esp., of a treaty, alliance, etc.: “si populus Romanus foedere jungeretur regi,” Liv. 26, 24; Just. 15, 4, 24. —
2. Of things, to make by joining, enter into: “pacem cum Aenea, deinde adfinitatem,” Liv. 1, 1: “nova foedera,” id. 7, 30: “cum Hispanis amicitiam,” Just. 43, 5, 3: “societatem cum eo metu potentiae ejus,” id. 22, 2, 6: “foedus cum eo amicitiamque,” Liv. 24, 48; 23, 33: “juncta societas Hannibali,” id. 24, 6: “foedera,” id. 7, 30: “jungendae societatis gratia,” Just. 20, 4, 2.—
3. Of words, etc., to join, unite.
(α).
Esp., gram. t. t.: verba jungere, to make by joining, to compound: “jungitur verbum ex corrupto et integro, ut malevolus,” Quint. 1, 5, 68: “in jungendo aut in derivando,” id. 8, 3, 31; so, “juncta verba,” Cic. Or. 56, 186; id. Part. Or. 15, 53.—
(β).
To connect so as to sound agreeably: “quantum interest ... verba eadem qua compositione vel in textu jungantur vel in fine claudantur,” Quint. 9, 4, 15.—Hence, P. a.: junc-tus , a, um, joined, united, connected, associated: “in opere male juncto,” Quint. 12, 9, 17.—Comp.: “causa fuit propior et cum exitu junctior,” Cic. Fat. 16, 36.—Sup.: “junctissimus illi comes,” most attached, Ov. M. 5, 69: “principum prosperis et alii fruantur: adversae ad junctissimos pertineant,” their nearest of kin, Tac. H. 4, 52.