I.a direction, line (rare but class.).
I. Lit.: “nullā regione viaï Declinare,” Lucr. 2, 249; cf.: “notā excedo regione viarum,” Verg. A. 2, 737: “de rectā regione deflecto,” Cic. Verr. 2, 5, 68, § 176: “haec eadem est nostrae rationis regio et via,” id. ib. 2, 5, 70, § 181; cf.: “oppidi murus ab planitie rectā regione, si nullus anfractus intercederet, MCC. passus aberat,” Caes. B. G. 7, 46; and: “non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit,” Liv. 21, 31: “declinamus item motus nec tempore certo, nec regione loci certā,” nor in a specified direction, Lucr. 2, 260; cf. id. 2, 293; Curt. 8, 9, 2: “(Hercynia silva) rectā fluminis Danubii regione pertinet,” Caes. B. G. 6, 25; 7, 46; “Curt 7, 7, 4: ubi primos superare regionem castrorum animum adverterunt,” the line, Caes. B. C. 1, 69: “eam esse naturam et religionem provinciae tuae, ut, etc.,” i. e. the situation, Cic. Fam. 1, 7, 6: “traicere amnem in regionem insulae,” Curt. 8, 13, 23.—
B. E regione, adverbially.
a. In a straight line, directly: “e regione moveri (opp. declinare),” Cic. Fat. 9, 18; “so of the rectilinear motion of atoms,” id. ib. 20, 46: “ferri, petere,” id. Fin. 1, 6, 19: “ut cadat e regione loci, quā dirigit aestus,” straight down, perpendicularly, Lucr. 6, 823; cf. id. 6, 833.—
b. In the opposite direction, over against, exactly opposite; constr. with gen., dat., or absol.
(α).
With gen.: “(luna) cum est e regione solis,” Cic. N. D. 2, 40, 103: “erat e regione oppidi collis,” Caes. B. G. 7, 36: “castris positis e regione unius eorum pontium, quos, etc.,” id. ib. 7, 35: “praesidio e regione castrorum relicto,” id. ib. 7, 61 fin.: “rates duplices e regione molis collocabat,” id. B. C. 1, 25: “e regione turris,” id. B. G. 7, 25.—
(β).
With dat.: dicitis, esse e regione nobis e contrariā parte terrae, qui adversis vestigiis stent contra nostra vestigia, quos ἀντίποδας vocatis, Cic. Ac. 2, 39, 123: “e regione castris castra ponere,” Caes. B. G. 7, 35.—
c. Trop., on the other hand, on the contrary (late Lat.; “syn.: e contra): Arabes camelorum lacte vivunt, e regione septentrionales, etc.,” Hier. adv. Jovin. 2, 7.—
II. Transf.
A. The line which bounds the sight, the visual line, boundary-line, boundary (cf: limes, finis).
1. Primarily in the lang. of augury: “intra eas regiones, quā oculi conspiciant,” Varr. L. L. 7, § 9 Müll.: “nempe eo (sc. lituo) Romulus regiones direxit tum, cum urbem condidit ... ab Attio Navio per lituum regionum facta descriptio,” Cic. Div. 1, 17, 31: “lituus, quo regiones vincere terminavit,” id. N. D. 2, 3, 9: “regionibus ratis,” id. Leg. 2, 8, 21.—
2. In gen., a boundary-line, limit, boundary; usually in plur.
a. Lit.: “anteponatur omnibus Pompeius, cujus res gestae atque virtutes iisdem quibus solis cursus regionibus ac terminis continentur,” Cic. Cat. 4, 10, 21; cf.: “caeli regionibus terminare,” id. ib. 3, 11, 26: “orbis terrae regiones,” id. Arch. 10, 23. — Rare in sing.: “quae regione orbem terrarum definiunt,” Cic. Balb. 28, 64.—
b. Trop.: “ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo,” Plaut. Poen. prol. 45: “animus si, quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, eisdem omnes cogitationes terminaret suas,” Cic. Arch. 11, 29: “pars (quaestionum) circumscripta modicis regionibus,” id. de Or. 2, 16, 68: “vix facile sese regionibus officii continere,” id. Agr. 2, 35, 97. —
3. A quarter, region of the heavens or the earth (mostly poet.): “(Nilus) exoriens penitus mediā ab regione diei,” Lucr. 6, 723; so id. 6, 732: “etiam regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonaris, tum australis,” Cic. N. D. 2, 19, 50: “deinde subter mediam regionem sol obtinet,” id. Rep. 6, 17, 17: “atque eadem regio Vesper et Ortus erunt,” Ov. Ib. 38; cf. “vespertina,” Hor. S. 1, 4, 30; “Vitr 4, 5, 1: caeli in regione serenā,” Verg. A. 8, 528: regione occidentis, Liv 33, 17; Just. 18, 3, 10.—
B. A portion (of the earth or heavens) of indefinite extent; a tract, territory, region (cf.: tractus, plaga).
1. Lit.
a. In gen.: “in hac regione,” Plaut. Cist. 4, 2, 42: “locum delegit in regione pestilenti salubrem,” Cic. Rep. 2, 6, 11: “agri fertilissima regio,” Caes. B. G. 7, 13 fin.: “quā te regione reliqui?” Verg. A. 9, 390: “regione portae Esquilinae,” in the region, neighborhood, Liv. 3, 66 fin. Drak.; 25, 25; 30; 33, 17; cf. Oud. de Auct. B. Alex. 30, 7; “for which: e regione castrorum,” in the vicinity of the camp, Liv. 10, 43 Drak.: “eā regione quā Sergius erat,” id. 5, 8: “tam vasta,” Just. 13, 7, 3: “acclivis,” Col. 3, 13, 8: “deserta siti regio,” Verg. A. 4, 42. — Plur.: “hi loci sunt atque hae regiones, quae mihi ab ero sunt demonstratae,” Plaut. Ps. 2, 2, 1: “cur in his ego te conspicor regionibus?” Ter. Eun. 5, 8, 32: “qui innumerabiles mundos infinitasque regiones mente peragravisset,” Cic. Fin. 2, 31, 102: “terrae maximae regiones inhabitabiles,” id. N. D. 1, 10, 24 et saep. —
b. In partic.
(α).
A portion of country of indefinite extent; a territory, province, district, region; esp. freq. in plur., lands, territories: “at regione locoque alio terrisque remotis,” Lucr. 2, 534: “Trebonium ad eam regionem, quae Aduaticis adjacet, depopulandam mittit,” Caes. B. G. 6, 33: “in ejusmodi regione atque provinciā, quae mari cincta esset,” Cic. Fl. 12, 27: “quae regio orave terrarum erat latior?” id. Sest. 30, 66: “regio Pedana,” Hor. Ep. 1, 4, 2: “quorum hominum regio,” id. ib. 1, 15, 2: “Sogdiana,” Curt. 7, 10, 1: “Cantium, quae regio est maritima omnis,” Caes. B. G. 5, 14: “quae regio totius Galliae media habetur,” id. ib. 6, 13: Sida, quae extrema regio est provinciae meae, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 5: “ubi major atque illustrior incidit res, clamore per agros regionesque significant,” Caes. B. G. 7, 3: “principes regionum atque pagorum inter suos jus dicunt,” id. ib. 6, 23: “alias regiones partesque peteret,” id. ib. 6, 43 fin.; cf. “so with partes,” id. B. C. 1, 25: “deinde in quattuor regiones dividi Macedoniam. Unam fore et primam partem, quod, etc. . . . Secundam fore regionem, quam, etc.,” Liv. 45, 29: “quod erant propinquae regiones,” Caes. B. C. 3, 34: “ut quam latissimas regiones praesidiis teneret,” id. ib. 3, 44. — Sometimes a district with its people: tractus ille celeberrimus, tota denique nostra illa aspera et montuosa et felix et fautrix suorum regio, Cic. Planc. 9, 22.—
(β).
A principal division of the city of Rome, and of the territory around Rome, a quarter, ward, district, circle (of these, under Servius Tullius, there were in the city four, and in the Roman territory twenty-six; under Augustus, there were fourteen in the city), Laelius Felix ap. Gell. 15, 27, 4; Plin. 3, 5, 9, § 66; Varr. ap. Non. 43, 10; Suet. Aug. 30; Tac. A. 14, 12; 15, 40; Inscr. Orell. 4 sq. et saep.; cf. “Niebuhr, Gesch. 1, p. 458 sq.: regio quaedam urbis aeternae,” Amm. 22, 9, 3; 16, 10, 15.— “Of other cities,” Inscr. Orell. 6, 768.—Hence, A REGIONIBVS, a captain of a quarter, Inscr. Murat. 894, 8; 895, 4 and 5.—
(γ).
Of the provinces into which Italy was divided by Augustus, a province, division: “descriptionem ab eo (Augusto) factum Italiae totius in regiones undecim,” Plin. 3, 5, 6, § 46; 3, 11, 16, § 99; 3, 12, 17, § 106 al.—
2. Trop., a province, department, sphere: “dum in regionem astutiarum mearum te induco, ut scias Juxta mecum mea consilia,” Plaut. Mil. 2, 2, 78; 3, 3, 13: “idque (consilium) situm mediā regione in pectoris haeret,” Lucr. 3, 140: ceterae fere artes se ipsae per se tuentur singulae; “benedicere autem non habet definitam aliquam regionem, cujus terminis saepta teneatur,” has no determinate province, Cic. de Or. 2, 2, 5: “eadem est nostrae rationis regio et via,” compass and course, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181. —
3. The country, the field (late Lat.): “herba regionis,” Vulg. Gen. 2, 5: “ligna,” id. Ezech. 17, 24; “id. Joel, 1, 19: bestiae,” id. Ezech. 31, 13.