1. Basinius Parmensis pro Cyride amasia gratissima
En ego quem puerum divina tragoedia novit,Cogor ab imparibus carmina ferre modis.
Nec studium neque honos, famae nec summa voluntas
Me miserum, sed enim scribere cogit Amor,
5Nanque meos oculos una est furata puella,
Quae tamen et mentem torserat ante meam.
Sed rudis et simplex et qui non talia noram,
Nulla diu vitae praelia longa dabam.
Saepe rosas iuveni misit mihi candida Cyris,
10Cyris enim tali nomine dicta fuit.
Saepe illi teneras misi mea carmina musas
Et saepe ah tenero lectus ab ore fui!
Et legor; atque etiam repetit mea carmina Cyris,
Cyris Apollineos digna referre sonos:
15Arte vel ingenio vel pulchro corpore prima
Exuperat veras nobilitate deas.
O ego qualis eram! quis enim tacuisset amorem,
Oscula, dii magni, cum mihi bina dedit?
Et cuperem demens Mavortia bella referre,
20Cum placidos possem tutus adire locos?
Iamque vale, Meleagre, vocat me nostra puella;
Fixisti horrendum cuspide tutus aprum.
Invenias alium tua qui tibi funera dicat,
Ingenio satis est te incaluisse meo.
25Me duce flava tuos novit Tegeea furores,
Exemplo perii qui miser inde tuo.
Nec minor in nobis furor est, si credis amanti,
Quam fuit in vestro pectore caecus Amor.
Parce igitur pueroque puer ignosce poetae,
30Si linquo mediis nunc tua vela vadis.
Ad faciles elegos venio placidamque puellam;
Dii facerent possem nunc tua facta loqui!
Sed neque me possum neque te, Meleagre, iuvare:
Crescit in accenso pectore caecus Amor.
35Et pereo, fateor, neque enim celare furorem
Posse reor: medio stat mea flamma foro;
Nanque senes puerique meam novere puellam,
Et pater et genitrix totaque turba domus.
Nec tamen irascor precium non vile secutus;
40Cyridos urbe sua noscor amator ego.
Forsitan et mores damnat Ferraria nostros,
Quod cupiam totiens ire redire domum.
Me licet usque notet; neque enim puto turpis haberi,
Dum sit amor nostrae maxima causa notae.
45Ergo ad vos faciles venio mea gaudia, versus,
Qui trahitis claudo carmina nostra pede.
2. Basinius de Cyride puella sua
Lucifer Auroram sequitur, mea Musa poetas,Cyris amatorem negligit ista suum.
Cyri, meum pectus geminatis ignibus urges,
Cum legis arguta carmina voce mea.
5Et legis et repetis quem non meminisse iuvaret,
Cum retrahis oculos, Cyri superba, tuos.
O fierem versus, fierem mea Musa, puella;
Quae repetis totiens carmina nostra forem.
At si non possem versus fore, candida Cyri,
10Essem purpurea charta recepta manu;
Meque tui filum rupissent ora labellis,
Ora Dioneae digna vigore deae;
Me ceram premeres placida, mea gloria, palma,
Quam modo portasset nostra tabella tibi:
15Omnia perpeterer fieri, modo carpere possem
Contactus mollis purpureamque manum.
Invideo certe nostris, mihi crede, tabellis,
Carmina quin etiam nostra beata reor.
O tibi me lectum mittat fortuna, puella,
20Infigatque animis pectora nostra tuis.
Rura colis: colimus tristem cum moenibus urbem,
Rura vel a nostro non repetenda pede.
Dii me fecissent gracilem cum vitibus ulmum,
Quae domibus ramos panderet alta tuis:
25Cyri, meos caperes forsan, mea cura, racemos
Et premeret tenero me tua planta pede.
Felices essent volucres considere tecum
Et canerent tenues, te superante, sonos;
Forsitan et quanvis trepidas natura crearit,
30Ore tuo starent usque canentis aves.
3. Basinius de Cyride puella sua scribit
Usque miser tantos potero perferre labores?Ianitor en moriar Cyridos ante fores.
Ianua, quisquis is est qui te, durissima, claudit,
Hic precor in gelida sit tumulatus aqua.
5O pereat quisquis vetuit mihi gaudia custos
Et sensit tacitos conscius ire pedes!
Ille precor pereat, qui lumina dira sinistris
Ominibus nobis obvia nocte dedit.
Illi certet Amor, mittat sua tela Cupido,
10Illius ardentes pectora iuxta faces.
Hunc Venus et vetito semper comitetur Amore,
Hunc Amor invita matre furorigera.
Huic Pater omnipotens caelo iaculetur ab alto,
Hunc Ditis et nigri regia caeca premat.
15Tolle faces, custos, lumen removete, ministri;
Grandia non quaerit lumina nostra Venus.
Parce, ferox, inquam, plenas augere lucernas;
Ipsa domus nostro lumine maius habet.
Mittite me, famuli; dominae lustrabimus ignes.
20Haec superant nostras lumina vera faces.
Illic sunt nitidi gemmae duo sydera ocelli,
Ardentes fronti quos mea Cyris habet.
Illic purpureae fulgent duo labra columbae
Inque sinu geminum candida portat ebur.
25Illi colla nitent prima spectanda iuventa,
Illic auratae gaudia nostra comae,
Illic rara manus, quali Calydonius heros
Filius exigui Tideos arma tulit,
Cum Venus infelix magnum conscendit Olympum
30Idque Dioneo conqueritur gremio.
Caetera dii facerent possem laudare! Nec ulla
Pars foret ingenio non manifesta meo.
Hei mihi, non gemitus prosunt nec carmen amanti!
Regnat in attonito pectore caecus Amor.
35Ianua nec nostris aperitur luctibus ista,
Nec mihi sunt vires, nec mihi dura manus.
Non ego sum pastor, non sum fabricator aratri;
Non claudo niveas vimine pastor oves;
Non ego cum densis fabricata mapalia virgis
40Composui aut virides per iuga summa casas.
Haec manus aeternum solum tractavit Homerum
Virgiliumque simul Pieridasque deas;
Haec manus Oenidem primis mihi lusit ab annis,
Haec mea composuit te, Meleagre, manus.
45Atque utinam pastor, possem modo frangere postes,
Essem; nam dura est percutienda manu.
Sed mea Cyris adest; strepitum nam conscius hausi.
Excreat et tacito me vocat illa sono.
Frangite, dii, postes duros, miserescite vestri
50Vatis, qui totiens numina vestra canit.
Nec fuerim ingratus: dicam fera bella gigantum
Victoresque deos magnanimumque Iovem;
Narrabo laudes, superi, per carmina vestras,
Pelion et quantus, quantus Olympus erit,
55Terrigenasque acies caelo ut turbastis ab alto
Encheladumque trucem, letiferumque solum.
Atqui alios fratres claros cecinisse poetas
Quot memini sanctis praelia carminibus!
Vos tamen ingrati quondam sine fine fuistis,
60Orphea cum Stygia deseruistis aqua.
Ille suam Euridicem superas revocabat ad auras
Lege datam, voti iam potis ille sui.
Illum caecus Amor miseram post terga videntem
Decepit multa protinus ipse via.
65Nec quia cantarat Phlegraeae praelia turbae
Victoresque deos magnanimumque Iovem,
Caelicolae ingrati (veniam concedite), iusta
Immerito iuveni mente dedistis opem.
Ergo ego purpureae dicam fera castra puellae
70Virgineumque decus purpureasque genas;
Qualis erat, pastor Graia quam vexit ab urbe,
Ledaeaeque manus Tindareumque genus.
4. Basinius iturus Mutinam revocat sententiam
Tundite, Pierides, moerentia pectora palmis,Pectora, Pierides, tundite verberibus.
Vos Mutinam petitis, Mutinae venietis ad urbem.
Cyrida quis placidam linquere possit amans?
5Illa colit vates, illi sunt carmina cordi:
Quis Mutinae nobis Cyridos addat opes?
Illa mihi dederat sacros legisse poetas,
Illa mihi magni carmina Meonii.
Tene meae linquent, felix Ferraria, Musae?
10Ah poteris tantum, dire, videre nefas?
Sunt mihi discipuli parvae nova turba catervae,
Quos ferar in mediis deseruisse vadis.
Est mihi purpurea Cyris spectanda iuventa,
Quam dicar medio deseruisse freto.
15Sed potius pereant auri formosa metalla
Et Tagus et quicquid cerula lympha vehit;
Et potius veprum baccas rubicundaque mirta
Pascar et e ramis poma legenda traham,
Quam te destituam, felix Ferraria, quam te,
20Cyri, ferar tantum linquere posse bonum.
Vos mihi divitias, Musae, dare magna potestis
Praemia, muneribus ne modo cedat amor;
Vos mihi fortunas Priami, mihi Caesaris arma,
Dummodo vos habeam, dedere, Pierides.
25Dedite fortunas Priami, date Caesaris arma
Vos aliis: niveam Cyrida ferte mihi.
Illa mihi Priami gazae vel Caesaris arma,
Illa mihi cunctis anteferenda bonis,
Illa est, si nescis, cuius ego iussa secutus
30Et patriam et patrios deserui thalamos.
Dardanius pastor Graias pervenit ad urbes,
Est Helene tantum diva secuta virum.
Me quoque (si fas est) etiam mea cara sequetur
Cyris: et arma ferox Parma beata gerit,
35Et gerit et vires dives mea terra virorum,
Extulit ingentes altera Roma viros.
Verum ego (quid refert?) non sum Priameius heros,
Illa tamen magni credita nata Iovis;
Sed neque Dardanius pastor mea carmina novit:
40Barbarus, at certe terra Latina mea est;
Graiorumque puer novi monumenta virorum,
Meque suum natum dulcis Homerus alit.
Hanc ego si rapiam, si se mea Parma videbit,
Addiscet magni carmina Meonii,
45Et mecum poterit nostros cantare poetas,
Virgilius qualis, qualis Homerus erit.
Forsitan et quondam cum carmina sancta legemus,
Iungemus sanctis oscula carminibus.
Sed capitis poenam subeunt qui talia furta
50Tentarunt: peream dummodo Cyrin amem.
Cyrida amem moriens, moriens dum Cyrida flentem
Aspiciam nostris incubuisse genis
Et lacrymas fundat morientia in ora tepentes
Et teneam niveam mortuus ore manum.
5. Basinius de Cyride amica conqueritur
Ecquis adest videat miserum qui luget amorem,Ardet et attonitus protinus usque malis?
Ille ego sum iuvenis, quem diis genuere parentes
Invitis olim numinibusque malis:
5Ille ego sum, rapidae feriunt cui viscera flammae,
Cui dolor et toto pectore crescit amor,
Nec modus ullus adest. Utinam meliora sequutus!
Vestra sequi possem numina, Pierides.
Vos procul a patria magnam duxistis in urbem
10Et misero tantas composuistis opes,
Praeposui patriae quondam cum Cyrida nostrae
Atque Lares primos Basiniamque domum,
Quom Tyresiacae quondam de littore Mantus
Accepit nostro Parma beata Lares.
15Ille ego, quem patriae docuerunt carmina Musae,
Ubera cui tenero Mantua sancta dedit.
Haec mihi prima fuit radix generisque domusque,
Hac fuit e patria Basiniana domus.
At mihi Parmensi felix natalis in agro
20Praebuit infantes tempora prima dies.
Me iuvenem a patria felix Ferraria coepit,
Incolumem custos quem mea Cyris habet:
Hanc colit, hanc habitat nivea formosa iuventa,
Hanc mihi difficili foedere iunxit amor.
25Illam ego praeposui gazis, mihi crede, paternis,
Haec pater, haec genitrix, haec mihi frater erit,
Haec patria et multi quondam mea numina amici,
Haec mihi perpetuo tempore poena fuit.
Et fuit atque iterum torquet mea pectora Cyris;
30Non sinit arbitrium saeva puella meum.
Illius et mores, illius tempora demens
Usque sequar tristi pectore oportet ego.
Quicquid et illa iubet, quanvis lasciva puella est,
Efficio amota protinus ipse mora:
35Tantos fecit amor furibundo in corde furores
Tantaque sunt nostrae gaudia nequitiae.
Cedite, Pierides, si non et amare iubetis,
Arma precor cupidos et canat alter equos;
Sit mihi purpureae faciem vidisse puellae,
40Sit mihi fas niveas posse videre genas.
Ipse dolore gravi malo sine fine teneri,
Quam mihi sit misero pectore nullus amor.
Alter opes auri et magnos componat acervos,
At teneam niveam Cyrida pauper ego.
6. Basinius ad puellam nubentem seni
Vidi quae fuerat quondam formosa puellaTurpiter obscoeno conseruisse viro.
Fama tamen nostras miserabilis impulit aures,
Te nunc decrepito nubere velle seni.
5Illum ego, crede mihi, novi, pulcherrima Cyri,
Ulcera cui miseris cruribus ampla patent;
Illum ego, crede mihi, novi delphina natantem,
Dignaque cui sceptro tergora Narritio.
Hunc si vidisset quondam Laertius heros,
10Thersitem Phrygia crederet ire via;
Hunc quoque deformem magnus formasset Homerus,
Monstraque de misero diceret ille viro.
Sed tibi divitias curae fore credidit: at tu
Infelix magni divitis uxor eris.
15Divitiae pereunt et opes labuntur inanes;
Vivit in aeternum gloria carminibus.
Cynthia lascivi vivit formosa Properti
Carmine, carminibus digna puella suis;
Galli carminibus vivit formosa Lycoris,
20Delia carminibus, clare Tibulle, tuis.
Forsitan et nostris fueras cantanda tabellis,
Si non acciperes, bella puella, senem.
7. Basinius congratulatur de ianua puellae aperta
Candidus iste dies, lux candida sancta fuisti,Quae dabis immensas tot mihi delicias.
Dicite natalesque duos mihi bina fuisse
Saecula: Nestoreos lux trahit ista dies.
5Ianua victa patet precibus laxata poetae,
Ianua iam vacuas praebuit ista vias.
Ianua, aperta precor longos moreris in annos
Et molli semper cardine versa sones.
Dii tibi fortunent dominae de prole nepotes
10Et videas generis pignora clara sui.
Dii tibi perpetuum nomen, mea ianua, duint,
Nec tibi cerulea contonet imber aqua,
Nec tibi limosos ducat via sordida rivos,
Terreat horrendus nec tua claustra canis.
15Sis aeterna precor et Cyrida semper amantem
Custodi atque aliis gaudia nostra nega.
8. Basinius obsessus ab hostibus in Guardasione castello
Pisce super curvo vectus cantabat Arion,Daedalus in clausa carmina turre dabat,
Saepe inter cantus flevit Tyrinthius heros,
Cum cuperet forti vincere monstra manu,
5Inter et errores varios cantavit Ulisses
Et moriens tremulo gutture cantat olor.
Sic ego qui trepidus saevis circunsonor armis,
Qui Rubeo infensus Tertius hoste premor,
Non possum faciles animo depellere versus,
10Musa vel attonitos nunc sinit esse viros.
Oppida me retinent, regnat quibus inclytus armis
Fortis Othoniades: Guardasione moror.
Tertia progenies, magnum quae duxit Othonem,
Cum Rubeis etiam bella nefanda gerit.
15Pierides tecum, tecum formosus Apollo,
Hieronyme, Aoniam concitet usque lyram.
Te mea Cyris amet: iam iam Mavortius armis
Ipse sequar trepidos, Marte tonante, viros.
Stentora, si redeant Troiani tempora belli,
20Stentora voce mea vincere nitar ego.
Voce mea nec opus fuerit: maiora parantur
Praelia, maius agit nostra carina fretum.
Mille tonant subitis lapidum tormenta ruinis,
Maius onus quam quod Iupiter ipse quatit.
25Dant strepitum montes, toto tonat aethere murmur,
Flammaque sulphureos tollit ad astra globos.
Nec defit curvo Paridi qui se offerat arcu
Sive tibi, frater, sive Diana, tibi.
Pandare, Tydides leto quem affecit amaro,
30Si redeas, iterum, Pandare, victus eris.
Quanvis Atridae iaculum, suadente Minerva,
Torsisti, Lycios non aditure Lares,
Huc tu si redeas, quanvis Calydonius heros
Ingemit in tergo tela fuisse suo,
35Invenies etiam qui te fortissime vincat
Pandare; vincetur Phoebus et ipse Paris.
Dii facerent tecum tua me Ferraria haberet
Incolumem, custos quam mea Cyris habet.
Illic pacis honos; nam quae discordia surgit,
40Ille pater patriae si Leonellus adest?
Plura tibi canerem, pater o memorande, sed ingens
Me labor indomiti Martis ad arma vocat.
Iamque vale et totis cupias mihi Cyrida votis
Qualibet optatam nocte silente dari.
9. Basinius de puella sua Cyride
Si quis erit placidam cupiens retinere puellam,Duxerit arbitrio tempora nulla suo.
Sit nive cana licet gelidis quoque terra pruinis,
Me faciat nudo currere nympha pede;
5Sint licet aestivi ferventia tempora Cancri,
Perpetiarque diem difficilemque sitim.
Iusserit: Eoos migrem peregrinus ad Indos,
Nigra suas nobis India monstret opes.
Hanc propter Stygias possim penetrare cavernas,
10Hanc propter quoniam sunt mihi regna Iovis.
Propter Penelopem stolidus simulatus Ulysses
Vix potuit carum linquere Telemachum.
Et mihi cara fuit semper mea candida Cyris,
Naritio quantum Penelopea viro.
15Nunc Circe misero quondam torquebat amore.
Nulla nisi in nostro Cyris habenda sinu est.
Hanc mihi servet amor, neque enim parere recuso:
Alcides Iolae paruit ipse suae;
Pelides etiam, rapta Briseide, flevit;
20Flevit et Atrides; flevit et Antilochus;
Flere Menetiades magnum miratus Achillem,
Terribilem Atridae terribilemque suis.
Ah pereat quisquis cara moerente puella
Gaudeat et Stygiis ille vagetur aquis!
25Portitor hunc nunquam solita vectare carina
Iam velit, iniusto dedere vela viro.
Ah quicunque subit placidae mandata puellae,
Gestiat is campos ductus ad Elysios.
Hunc volucres circum tenues per gramina cantus
30Ingeminent, placidos voce sequente sonos;
Hunc casiae flores umbra amplectantur odora
Ambrosiaeque liquor nectareaeque dapes.
Nec bibat obscuros Lethaeo in gurgite fluctus,
Nec possit dominae non meminisse suae.
35Illum mollis amor sacro demissus Olympo
Molliat in tenero perfoveatque sinu;
Illi iungat amor nitidam sine fine puellam,
Quae teneat molli candida membra sinu.
Hos circum properent laetae cantare choreae,
40Hos circum pueri verba beata canant;
Horum corda iuvent citharae vocesque canorae,
Hos iuvet et placido Calliopea choro;
Et geminent solitum, digito redeunte, tenorem
Pierides circum Pieridumque phalanx.
45His precor exequiis vita defunctus et ipsos
Ipse libens olim ducar ad Elysios,
Purpureosque novo videam de lumine soles
Divinasque dapes purpureosque thoros.
Sed gravis interea, gravis, o removete furorem,
50Ignis inest venis ossa per ima meis;
Nec mihi cura meis relevatur versibus: < in me >
Crudeles vibrat nostra puella faces.
Vibrat: io remove miserandas pectore flammas,
Pectore de tepido tolle, puella, faces.
55Sive venis sumptis, alacris pulcherrima, chois,
Tunc te purpurea qua decet ire rogat;
Seu tu punicea graderis, mea gloria, palla,
Tunc te puniceis Affrica tinxit aquis;
Purpura si teneros texit preciosa lacertos,
60Ipsa tibi vestes tunc dedit alta Tyros;
Aurea si iunxit crispantes fibula vestes,
Phoebus in egregio pectore fixus erit.
Quicquid agis laudo: laudes minuuntur in isto
Corpore (da veniam, fama maligna) tuo.
65Nam neque, si quisquam cupiat bona vestra probare,
Deficient laudes in sua verba tuae.
Vix ego, crede mihi, possum bona tanta putare,
Ni credam in veras ire, puella, deas.
Nam neque mortalis facies tibi: non humanae
70Sunt voces certe, candida Cyri, tuae.
Aut Venus aut Phoebi tibi enim germana decorem
Praebuit et Charites te docuere suae.
Castalides nymphae sacros tibi nempe liquores
Scilicet et placidam contribuere lyram;
75Nec tibi certarit miris pulcherrima Pallas
Artibus; ingenio victa sit illa tuo.
Sive colum minuis, lanas tenuisse decorum est;
Sive capis molli candida pensa manu,
Pensa manus niveis superant candoribus alba,
80Vellera deficiunt victa colore tuo.
Seu tu purpureas texis, pulcherrima, vestes,
Vincitur a vultu purpura purpureo;
Si spectes gemmas, gemmae vincuntur ocellis;
Sive comas pectis, tunc coma vincit ebur;
85Denique si solem cernas, pulcherrima Cyri,
Candidus inspecta non micat ipse dies.
Templa Iovis geminis < istis si > intraveris ingens
Lampadibus fulgor vincitur ecce Iovis;
Templa sacerdotes geminatis vocibus implent,
90Aspiciunt oculos si modo, Cyri, tuos.
Inde domum repetens, mirantes agmine turbas
Cogis ab arbitrio cedere paene suo.
Atque revertenti ridet tibi ianua soli,
Et domus et paries, mater et ipsa soror
95Et pater et famuli: quis enim non gaudet, amanti
Cum retrahis oculos, Cyri superba, tuos?
10. Basinius de Cyride sua pulcherrima
Non sunt Calliopes, non sunt mihi numina Phoebi,Ingenuus nobis carmina dictat Amor.
Iussit Amor vatem placidam cantare puellam;
Carmine enim tali gloria dulcis erit.
5Alter cantet equos crepitantiaque incitet arma,
At cantem teneram Cyrida solus ego.
Illius imperio nigros comitabor ad Indos,
Illius imperiis ultima Bactra sequar.
Divitias Cyri Persae aspernabimur omnes
10Medorumque cibos Astyagisque dapes.
Dives ero; et Persas silvis imitabor opacis
Et capiam valida fortia gerra manu:
Gerra quibus valeam saltus lustrare ferarum
Venatusque novos montivagasque feras.
15Cedite, Pierides, si non et amare iubetis,
Sit mihi perpetuum candida Cyris opus.
Sic comes in silvis periit formosus Adonis,
Dum spernit dominae iussa ferenda suae.
Et mecum veniens moneat me sola puella;
20Me iubeat celeres illa ferire feras
Et mecum molli cupiat requiescere in umbra
Et dare parcenti volnera dente mihi.
Sim delinitus quotiens volet illa puella,
Sim Cinara qualis natus et ipse fuit,
25Dummodo non peream furibundi dentibus apri.
Ah timeo nostris omen inesse malis
Et timeo menti noceat ne Cyridos omen,
Quanvis illa meum damnet acerba caput.
Damnat enim et longos gaudet renovare dolores,
30Gaudet et irato saeva puella viro.
Gaudeat usque precor neque enim moerore teneri
Posse reor, miserum dummodo Cyris amet.
Cyris amet miserum, misero dum Cyris amanti
Sit comes in nostras usque puella vias.
35Illa Atlanta mihi sola est, Calydonius ipse.
Sum iuvenis, iuveni parce, puella, tuo;
Parce tuo Pelopi, flava precor Hyppodamia,
Si quaeris, feret hic grande lacertus ebur.
Nec colis, agrestis, magni tibi carmen Homeri?
40Ocia sunt magnis insidiosa viris.
11. Basinius de Cyride puella
Munera quanta bonis, meritis quam saeva mineturIupiter omnipotens, scire puella potes.
Perfida si memori repetis tibi pectore forte,
Non capies siccis carmina nostra genis.
5Nam mihi pollicita es speratae gaudia noctis
Et promissa negas gaudia tanta mihi.
Usque negas: pereamque miser; dum Cyris amantem
Deserit, infernos cogor adire lacus.
Tune fidem demens ullis corrumpere donis
10Ausaque legitimum fallere posse virum?
Mille ego cui dederas quondam promissa roganti,
Decipior tantis, saeva puella, dolis?
Vel tibi sunt animo tantum formosa metalla,
Perdere quis poteris nocte dieque fidem?
15Sed pereant gemmae, dentes perdantur eburni
Et cedat nostris purpura carminibus.
Ut me decipias, grandes tamen ipsa triumphos,
Grandia nec niveis facta parabis equis.
Latona genitum deceptum regia virgo
20Deseruit votis te quoque, Phoebe, tuis.
Non tamen idcirco fatum cum fraude canebat
Cassandra aeterno credita vana deo.
12. Basinius ad eius puellam Cyridem
Ite, mei versus, felicis ad hostia nymphaeIllius et dominae carmina ferte meae;
Ferte precor placidosque sinus intrate legentis.
I, felix tenera charta recepta manu.
5Vos dominae petitis felicia pectora versus,
Vos capiet tepido protinus illa sinu.
At vos purpureae tangent duo labra columbae,
Aut geminum vobis ubera tradet ebur.
Et cum formosae capiet manus ipsa puellae,
10Forsitan et placido dixerit ista sono:
"Cur non vobiscum venit mea vita, tabella,
Ille meum solus qui rapit arbitrium?"
O fierem versus, fierem mea charta, tabella,
Ingredererque tuos, littera parva, sinus!
