[*] 383. 1. ACTIVE
Present | Imperfect | Future | |
INDICATIVE. | S. 1. λύ_ω | ἔλυ_ον | λύ_σω |
2. λύ_εις | ἔλυ_ες | λύ_σεις | |
3. λύ_ει | ἔλυ_ε | λύ_σει | |
D. 2. λύ_ετον | ἐλύ_ετον | λύ_σετον | |
3. λύ_ετον | ἐλυ_έτην | λύ_σετον | |
P. 1. λύ_ομεν | ἐλύ_ομεν | λύ_σομεν | |
2. λύ_ετε | ἐλύ_ετε | λύ_σετε | |
3. λύ_ουσι | ἔλυ_ον | λύ_σουσι | |
SUBJUNCTIVE. | S. 1. λύ_ω | ||
2. λύ_ῃς | |||
3. λύ_ῃ | |||
D. 2. λύ_ητον | |||
3. λύ_ητον | |||
P. 1. λύ_ωμεν | |||
2. λύ_ητε | |||
3. λύ_ωσι | |||
OPTATIVE. | S. 1. λύ_οιμι | λύ_σοιμι | |
2. λύ_οις | λύ_σοις | ||
3. λύ_οι | λύ_σοι | ||
D. 2. λύ_οιτον | λύ_σοιτον | ||
3. λυ_οίτην | λυ_σοίτην | ||
P. 1. λύ_οιμεν | λύ_σοιμεν | ||
2. λύ_οιτε | λύ_σοιτε | ||
3. λύ_οιεν | λύ_σοιεν | ||
IMPERATIVE. | S. 2. λῦε | ||
3. λυ_έτω | |||
D. 2. λύ_ετον | |||
3. λυ_έτων | |||
P. 2. λύ_ετε | |||
3. λυ_όντων | |||
INFINITIVE. | λύ_ειν | λύ_σειν | |
PARTICIPLE. | λύ_ων, λύ_ουσα, | λύ_σων, λύ_σουσα, | |
λῦον (305) | λῦσον (305) |
Present | Imperfect | Future | |
INDICATIVE. | S. 1. λύ_ομαι | ἐλυ_όμην | λύ_σομαι |
2. λύ_ῃ, λύ_ει (628) | ἐλύ_ου | λύ_σῃ, λύ_σει (628) | |
3. λύ_εται | ἐλύ_ετο | λύ_σεται | |
D. 2. λύ_εσθον | ἐλύ_εσθον | λύ_σεσθον | |
3. λύ_εσθον | ἐλυ_έσθην | λύ_σεσθον | |
P. 1. λυ_όμεθα | ἐλυ_όμεθα | λυ_σόμεθα | |
2. λύ_εσθε | ἐλύ_εσθε | λύ_σεσθε | |
3. λύ_ονται | ἐλύ_οντο | λύ_σονται | |
SUBJUNCTIVE. | S. 1. λύ_ωμαι | ||
2. λύ_ῃ | |||
3. λύ_ηται | |||
D. 2. λύ_ησθον | |||
3. λύ_ησθον | |||
P. 1. λυ_ώμεθα | |||
2. λύ_ησθε | |||
3. λύ_ωνται | |||
OPTATIVE. | S. 1. λυ_οίμην | λυ_σοίμην | |
2. λύ_οιο | λύ_σοιο | ||
3. λύ_οιτο | λύ_σοιτο | ||
D. 2. λύ_οισθον | λύ_σοισθον | ||
3. λυ_οίσθην | λυ_σοίσθην | ||
P. 1. λυ_οίμεθα | λυ_σοίμεθα | ||
2. λύ_οισθε | λύ_σοισθε | ||
3. λύ_οιντο | λύ_σοιντο | ||
IMPERATIVE. | S. 2. λύ_ου | ||
3. λυ_έσθω | |||
D. 2. λύ_εσθον | |||
3. λυ_έσθων | |||
P. 2. λύ_εσθε | |||
3. λυ_έσθων | |||
INFINITIVE. | λύ_εσθαι | λύ_σεσθαι | |
PARTICIPLE. | λυ_όμενος, λυ_ομένη, | λυ_σόμενος, -η, | |
λυ_όμενον (287) | -ον (287) |
3. PASSIVE VOICE OF λύ_ω | |||
Future Perfect | 1 Aorist | 1 Future | |
INDICATIVE. | S. 1. λελύ_σομαι | ἐλύθην | λυθήσομαι |
2. λελύ_σῃ, λελύ_σει | ἐλύθης | λυθήσῃ, λυθήσει | |
3. λελύ_σεται | ἐλύθη | λυθήσεται | |
D. 2. λελύ_σεσθον | ἐλύθητον | λυθήσεσθον | |
3. λελύ_σεσθον | ἐλυθήτην | λυθήσεσθον | |
P. 1. λελυ_σόμεθα | ἐλύθημεν | λυθησόμεθα | |
2. λελύ_σεσθε | ἐλύθητε | λυθήσεσθε | |
3. λελύ_σονται | ἐλύθησαν | λυθήσονται | |
SUBJUNCTIVE. | S. 1. | λυθῶ | |
2. | λυθῇς | ||
3. | λυθῇ | ||
D. 2. | λυθῆτον | ||
3. | λυθῆτον | ||
P. 1. | λυθῶμεν | ||
2. | λυθῆτε | ||
3. | λυθῶσι | ||
OPTATIVE. | S. 1. λελυ_σοίμην | λυθείην | λυθησοίμην |
2. λελύ_σοιο | λυθείης | λυθήσοιο | |
3. λελύ_σοιτο | λυθείη | λυθήσοιτο | |
D. 2. λελύ_σοισθον | λυθεῖτον or λυθείητον | λυθήσοισθον | |
3. λελυ_σοίσθην | λυθείτην or λυθειήτην | λυθησοίσθην | |
P. 1. λελυ_σοίμεθα | λυθεῖμεν or λυθείημεν | λυθησοίμεθα | |
2. λελύ_σοισθε | λυθεῖτε or λυθείητε | λυθήσοισθε | |
3. λελύ_σοιντο | λυθεῖεν or λυθείησαν | λυθήσοιντο | |
IMPERATIVE. | S. 2. | λύθητι | |
3. | λυθήτω | ||
D. 2. | λύθητον | ||
3. | λυθήτων | ||
P. 2. | λύθητε | ||
3. | λυθέντων | ||
INFINITIVE. | λελύ_σεσθαι | λυθῆναι | λυθήσεσθαι |
PARTICIPLE. | λελυ_σόμενος, | λυθείς, λυθεῖσα, | λυθησόμενος, |
-η, -ον (287) | λυθέν (307) | -η, -ον (287) |