previous next
nausĕa or nausĭa , ae, f., = ναυσία,
I.sea-sickness.
II. Transf., in gen., sickness, nausea; vomiting (syn. fastidium): “nausea segnis, quae bilem movet nec effundit,Sen. Ep. 53, 3: “cruditates, quae nauseam faciunt,Plin. 26, 11, 69, § 112: “elaeomeli non sine nauseā alvum solvit,id. 23, 4, 50, § 96: nauseam fluentem coërcere. Hor. Epod. 9, 35: “ubi libido veniet nauseae,Cato, R. R. 156.—
B. Trop., a qualm, nausea: “cotidianam refice nauseam nummis. Audire gratis, Afer, ista non possum,Mart. 4, 37, 9.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: