48. in Sylviam
Sylvia, si nostri non te movet improba fatiConditio, saltem sors tua te moveat.
Non ego sum qui sum, vitam servare cadentem
Non mihi sed propter, Sylvia, te cupio.
5Est tua nam cordis si dulcia pignora perdo
Res mala; te damni, me dolor anget atrox,
Immo dolor crucians nimium violentus et acer
Et damni perdent, Sylvia, te miseram.
Si non inspicies igitur, duo sub Styga corda
10Mors simul atque animas distrahet una duas.