previous next
con-fūto , āvi, ātum, 1, v. a. futo, v. intens. from foveo,
I.to check or repress a boiling liquid, to suppress, restrain, check.
I. Prop.: cocus magnum ahenum quando fervit, paulā confutat truā, Titin. ap. Non. p. 87, 13 (Com. Rel. v. 128 Rib.); cf. Varr. ib. p. 87, 11.—Hence (far more freq.),
II. Trop.
A. In gen., to repress, diminish, impede, destroy, put to silence: nostras secundas res, Cato ap. Gell. 7, 3, 14: “maximos dolores inventorum suorum memoriā et recordatione,Cic. Tusc. 5, 31 88: “audaciam,id. Part. Or. 38, 134.—
B. In partic.
1. To put down by words, to put to silence, confute (so class.): sensus judjcum imperiosis comminationibus, Tiro ap. Gell. 7, 3, 13: “ego istos, qui nunc me culpant, confutaverim,Plaut. Truc. 2, 3, 28: “iratum senem verbis,Ter. Phorm. 3, 1, 13; cf. “dictis,id. Heaut. 5, 1, 76.—
3. In late Lat., to convict, Cod. Th. 11, 8, 1.—With inf.: “nocuisse quibusdam,Amm. 26, 3, 1: “tot suscepisse labores et pericula,id. 17, 9, 5.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: