previous next
immortālis (inm- ), e, adj. in-mortalis,
I.undying, immortal (class.).
I. Lit.: “si nullum corpus immortale sit, nullum esse corpus sempiternum: corpus autem immortale nullum esse, etc.,Cic. N. D. 3, 12, 29: “credo deos immortales sparsisse animos in corpora humana, etc.,id. de Sen. 21, 77: dii; “v. deus: animi,id. ib. 23, 82; id. Leg. 2, 11, 27: “natura (opp. mortalis fortuna),id. Off. 1, 33, 120: “pro di inmortales!Ter. Ad. 3, 4, 1: “pro deorum inmortalium!id. Phorm. 2, 3, 4 al.Subst. plur.: immortāles , ium, m., the immortals, gods: quod ad immortales attinet, haec; “deinceps quod ad mortales,to the gods, Varr. L. L. 5, § 75 Müll.; Lucr. 5, 165.—
II. Transf.
B. Poet., like the gods, blessed, exceedingly happy: “immortalis ero, si altera talis erit,Prop. 2. 14 (3, 6), 10; 2, 15 (3, 7), 39.—Hence, * adv.: immortā-lĭter , infinitely: “gaudeo,Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: