I. Not properly distinguished, confused: “neque inordinata, neque indistincta,” Quint. 8, 2, 23; Cat. 64, 283: cf.: “indistincta et confusa,” Gell. 13, 30, 5.—
II. Devoid of display, unambitious, self-restrained: “an non in privatis et acutus et indistinctus et non super modum elatus M. Tullius?” Quint. 12, 10, 39.—Adv.: indistinctē .
1. Without distinction, indiscriminately: indistincte atque promiscue annotabam, Gell. praef. § 2; Dig. 4, 8, 32, § 6 (for which: sine distinctione, ib. 5, 1, 24, § 2) al.—
2. Generally, Dig. 40, 9, 3; 26, 1, 4 al.