previous next
prīvus , a, um, adj.
II. Transf.
A. Each, every individual: privam quamque particulam venti sentire, Lucr. 4, 261.—Distributively, one each: “item his discipulis privos custodes dabo,Plaut. Ps. 3, 2, 75: ut privos lapides silices privasque verbenas secum ferrent, each a stone, Senatus Consultum ap. Liv. 30, 43, 9: abdomina thynni, Lucil. ap. Non. 35, 22: “in praesentia bubus privis binisque tunicis donati,Liv. 7, 37, 2 Weissenb. ad loc.; cf.: privos privasque antiqui dicebant pro singulis, Paul. ex Fest. p. 226, 6.—
B. One's own, private, peculiar, particular: “(viden' ut pauper) conducto navigio aeque Nauseat, ac locuples, quem ducit priva triremis?Hor. Ep. 1, 1, 92: “turdus, Sive aliud privum dabitur tibi,id. S. 2, 5, 10: “opercula doliis priva,Cato, R. R. 10, 4; cf. id. ib. 3, 5: “privum aliquid da, quod possim titulis, incidere,Juv. 8, 68: “Graeci ea dicunt privis vocibus,Gell. 11, 16, 1.—
C. Deprived of, without: “privus ipse militiae,Sall. H. 1, 100 Dietsch: “turba imperitorum priva verae rationis,App. de Deo Socr. 3, p. 43, 2.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: