previous next
per-turbo , āvi, ātum, 1, v. a.,
I.to throw into confusion or disorder, to confuse, disturb (cf.: confundo, misceo).
B. Transf., to mix or mingle together: “omnia subtiliter cretā permisceas cum salibus torrefactis ac tritis et diu oleo injecto perturbes,Pall. 12, 18.—
B. Disturbed, embarrassed, discomposed: “homo perturbatior metu,Cic. Att. 10, 14, 1: “sane sum perturbatus cum ipsius familiaritate,id. ib. 1, 1, 4.—Subst.: per-turbāta , ōrum, n., confused visions, perverted truths: “nunc onusti cibo et vino perturbata et confusa cernimus,Cic. Div. 1, 29, 60.—Adv.: perturbātē , confusedly, disorderly: “ne quid perturbate, ne quid contorte dicatur,Cic. Inv. 1, 20, 29; id. Or. 35, 122: “muta animalia perturbate moveri,Sen. Ep. 124, 19.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: