previous next
pestĭfer and (rarely, Cels. 2, 6) pes-tĭfĕrus , ĕra, ĕrum, adj. pestis-fero.
I. Bringing pestilence, pestilential: “odor,Liv. 25, 26, 11.—
II. In gen., that brings destruction, destructive, baleful, noxious, pernicious, pestiferous (class.): “res pestiferae et nocentes,Cic. N. D. 2, 47, 120: “accessus ad res salutares, a pestiferis recessus,id. ib. 2, 12, 34: “acutus et pestifer morbus,Cels. 4, 1, 1: “sudor,id. 2, 6: “aquae,Val. Fl. 4, 594: “ignis,Ov. M. 8, 477: “fames,id. ib. 8, 784: “fauces,Verg. A. 7, 570: “aër,Col. 10, 331: “bellum,Cic. Fam. 4, 3, 1: “bella civilia,id. Off. 1, 25, 86: “Antonii pestifer reditus,id. Phil. 3, 2, 3: “homo,Vulg. Act. 24, 5: “pestiferum fulgur dicitur, quo mors exsiliumve significari solet,Fest. p. 210 Müll.; cf.: “pestifera quae mortem aut exsilium ostendunt,id. p. 245 ib.—Subst.: pestĭfer , ĕri, m., a mischievous person, Vulg. Ecclus. 11, 35.—Adv.: pestĭfĕrĕ , balefully, pestiferously (rare but class.), Cic. Leg. 2, 5, 13; Hilar. Trin. 7, 3.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: