I.without punishment, unpunished (in the adj. very rare, and perh. only post-class.; but in the adv. freq. and class.).
I. Adj.: “impunem me fore,” App. M. 3, p. 132, 6: “mulier impunis rediit,” Sol. 27 med. (dub.; Mommsen immunis).— Hence,
II. Adv.: impūne (archaic orthog. impoene, Cato ap. Fronto, Ep. ad Anton. Aug. 1, 2 fin. Mai.), without punishment, without fear of punishment, safely, with impunity: ita inductum est male facere impoene, bene facere non impoene licere, Cato, l. l.: aliquid facere, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 100 Vahl.): “optimum est facere (injuriam), impune si possis,” Cic. Rep. 3, 14; “id Sextilius factum negabat, poterat autem impune,” id. Fin. 2, 17, 55: “aliquem occidere,” id. Leg. 1, 15, 42: “cum multos libros surripuisset nec se impune laturum putaret, aufugit,” escape unpunished, id. Fam. 13, 77, 3; so id. Att. 1, 16, 13; cf.: “non impune tamen scelus hoc sinit esse Lyaeus,” Ov. M. 11, 67: “si amanti inpune facere quod lubeat licet,” Plaut. Aul. 4, 10, 21: “siquidem istuc impune habueris,” Ter. Eun. 5, 7, 18; 5, 2, 13; cf.: “neque tantum maleficium impune habendum,” be left unpunished, Tac. A. 3, 70: “majorum nostrorum labore factum est, ut impune in otio esse possemus,” with safety, Cic. Agr. 2, 4, 9; id. de Or. 3, 47, 182: “mercator ter et quater Anno revisens aequor Atlanticum Impune,” Hor. C. 1, 31, 15: “(capellae) Impune per nemus quaerunt thyma,” id. ib. 1, 17, 5; Verg. G. 2, 32; Plin. 18, 14, 36, § 135: “facta arguebantur, dicta impune erant,” Tac. A. 1, 72; 12, 54 Draeger: “recitare,” without retaliation, Juv. 1, 3 sq.—Comp.: “crederem mihi impunius licere,” Ter. Heaut. 3, 2, 49: “libertate usus est, quo impunius dicax esset,” Cic. Quint. 3, 11; id. Deiot. 6, 18: “in metu et periculo cum creduntur facilius, tum finguntur impunius,” id. Div. 2, 27, 58. — Sup.: “impunissime Tibi quidem hercle vendere hasce aedes licet,” Plaut. Poen. 1, 3, 2.