I. Lit., one who looks out: sicut prospector videns casum proximi sui, Vulg. Ecclus. 11, 32.—
II. Trop., one that foresees, one that arranges beforehand, a provider (post-class.): “deus prospector humanarum necessitatum,” Tert. Or. 1: “nuptiarum,” id. adv. Marc. 4, 34: “deus in rebus incertis prospector,” App. de Deo Socr. 16, p. 51, 12; Vulg. Ecclus. 3, 34.