I.to stick in, to stick, hang, or cleave to, to adhere to, inhere in.
I. Lit.
(α).
With abl.: “sidera suis sedibus inhaerent,” Cic. Univ. 10: “animi, qui corporibus non inhaerent,” id. Div. 1, 50, 114: “visceribus,” id. Tusc. 2, 8, 20: “constantior quam nova collibus arbor,” Hor. Epod. 12, 20: “occupati regni finibus,” Vell. 2, 129, 3: “prioribus vestigiis,” i. e. continues in his former path, Col. 9, 8, 10: “cervice,” Ov. M. 11, 403.—
(γ).
With in and abl.: “in visceribus,” Cic. Tusc. 4, 11, 24: “in rei natura,” id. de Or. 2, 39, 163.—
(δ).
With dat.: “conjux umeris abeuntis inhaerens,” Ov. Tr. 1, 3, 79: “pectoribus nostris,” id. ib. 1, 6, 3: “tergo,” id. M. 9, 54. — (ε) Absol.: “linguae,” Cic. Div. 2, 46, 96: inhaesuro similis (canis), as if about to hang on the hare, i. e. to fasten on her, Ov. M. 1, 535: “dextram amplexus inhaesit,” Verg. A. 8, 124. —
II. Trop., to cling to, adhere to, engage deeply or closely in; to be closely connected with, etc.; with in and abl.: “inhaeret in mentibus quoddam augurium,” is inherent in our minds, Cic. Tusc. 1, 15, 33.—Absol.: “opinatio inhaerens et penitus insita,” Cic. Tusc. 4, 11, 26.—With dat.: “virtutes semper voluptatibus inhaerent,” are always connected with, id. Fin. 1, 20, 68: “vultibus illa tuis, tanquam praesentis inhaeret,” she hangs upon your features, gazes at, Ov. Tr. 4, 3, 19: “pectoribus tu nostris inhaeres,” id. ib. 1, 6, 3: “oculis animisque,” Vell. 1, 14, 1: “paene stulta est inhaerentium oculis ingeniorum enumeratio,” that are before the eyes, plainly to be seen, id. 2, 36, 3: “illa meis oculis species abeuntis inhaeret,” Ov. H. 2, 91: “excidere proxima, vetera inhaerere,” Quint. 11, 2, 6: “memoriae inhaerent fidelius quae, etc.,” id. 10, 6, 2: scio memoriae tuae preces nostras inhaerere, Plin. et Traj. Ep. 12, 1: studiis, to apply one's self to, Ov. Tr. 3, 7, 11: “studio operatus inhaesi,” id. M. 8, 865: “semper alicui,” to be always about one, id. A. A. 3, 561: “Lysippum statuae unius lineamentis inhaerentem, inopia exstinxit,” constantly intent upon, Petr. 88: “conpendendis rebus pertinaciter inhaerere,” to be obstinately bent on, Amm. 21, 13, 11.—With acc.: “pejores inhaesimus laqueos,” App. M. 8, p. 209.