I.a performing, discharging of an office (class.): “honorum,” Cic. de Or. 3, 2, 7: laborum, an undergoing, enduring (along with perpessio dolorum), id. Fin. 1, 15, 49.—Of things: annua fertur ei totius spatii esse perfunctio, Ambros. Hexaëm. 4, 5, 24.
perfunctĭo , ōnis, f. perfungor,