previous next
prō-testor , ātus, 1,
I.v. dep. a. (act. collat. form prōtesto , āre, acc. to Prisc. p. 799), to declare in public, to bear witness, testify, protest (post-Aug.): “praedico, protestor, non ego parricidium faciam,Quint. Decl. 4, 21: “quae mihi conscius sum, protestabor,Front. Nep. Am. 2 Mai: “floris species florem rerum protestatur,Macr. S. 1, 17 fin.: “mulier magno fidem praesidis protestata clamore,App. M. 10, p. 252; Vulg. Act. 20, 23; Just. Inst. prooem. 1.—With object-clause: “quippe protestantur, pietatis gratiā id se facere,Dig. 11, 7, 14, § 8.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: