previous next
pondus , ĕris, n. pendo,
I.a weight.
I. Lit.
A. In gen., a weight used in a scale, Cic. Tusc. 5, 24, 69: “pondera ab Gallis allata iniqua,Liv. 5, 48 fin.: “utuntur taleis ferreis ad certum pondus examinatis pro numo,Caes. B. G. 5, 12; Dig. 19, 1, 32: pondera publica, Paul. ex Fest. p. 246 Müll.—
2. In partic., the weight of a pound, a pound (very rare for the usual pondo): “dupondius a duobus ponderibus, quod unum pondus assipondium dicebatur. Id ideo, quod as erat libra pondus,Varr. L. L. 5, § 169 Müll.: “argenti pondera quinque,Mart. 7, 53, 12.—
B. Transf.
1. In abstr.
a. Heaviness, weight of a body: “moveri gravitate et pondere,Cic. Fat. 11, 24; 10, 22; 20, 46; id. Tusc. 1, 17, 40: “magni ponderis saxa,Caes. B. G. 2, 29; 7, 22: “emere aliquid pondere,by weight, Plin. 12, 7, 14, § 29; 35, 17, 57, § 197; Tac. A. 6, 26; cf.: “in his quae pondere constant,Dig. 18, 1, 35 med.; Gai. Inst. 2, 196: “id, quod pondere continetur,Dig. 30, 1, 47.—
b. In plur.: pondera, balance, equipoise, equilibrium: “pendebat in aëre tellus Ponderibus librata suis,Ov. M. 1, 13; so Luc. 1, 57; cf. Lucr. 2, 218 and 6, 574: “trans pondera (corporis) dextram Porrigere (= ultra libramentum sive aequilibrium corporis),out of balance, Hor. Ep. 1, 6, 51; cf. Lachm. ad Lucr. II. p. 380 sq.; cf. “also: quis libravit in pondere montes et colles in staterā?Vulg. Isa. 40, 12.—
2. In concr.
b. A quantity, number, multitude (anteclass. and very rare): magnum pondus omnium artificum, Varr. ap. Non. 466, 5.—
II. Trop.
C. Weight of character, i. e. firmness, constancy (poet.): “nulla diu femina pondus habet,Prop. 2, 25 (3, 20), 22: “nostri reverentia ponderis obstat,Stat. Th. 1, 289: “hilaris, tamen cum pondere, virtus,id. S. 2, 3, 65; cf. id. ib. 5, 3, 246.
hide Dictionary Entry Lookup
Use this tool to search for dictionary entries in all lexica.
Search for in
hide Display Preferences
Greek Display:
Arabic Display:
View by Default:
Browse Bar: