I.a leaving behind, a forsaking, abandoning: “vituperatio desperationis ac relictionis rei publicae (just before, relinques patriam?),” Cic. Att. 16, 7, 5: “relictionem proditionemque consulis sui,” Cic. Verr. 2, 1, 13, § 35: “propter argenti vivi relictionem,” i. e. because of its separation from it, Vitr. 7, 9, 1.
rĕlictĭo , ōnis, f. relinquo,