A.v.l. ἀπαλήσατο): Ep. aor. “ἀλήθην” Od.14.120, 362, Dor. part. “ἀλα_θείς” A.Supp.870: pf. ἀλάλημαι (q.v.): (ἄλη) :—wander, roam, “οἷά τε ληιστῆρες..τοί τ᾽ ἀλόωνται ψυχὰς παρθέμενοι” Od.3.73; “ὅδε τις δύστηνος ἀλώμενος ἐνθάδ᾽ ἱκάνει” 6.206; “μὴ πάθωμέν τι ἀλώμενοι” Hdt.4.97; “αἰσχρῶς ἀλῶμαι” A.Eu.98; ἄσιτος νηλίπους τ᾽ ἀ. S.OC349: esp. to be outcast, banished, ib.444, Th.2.102, Lys.6.30, D.19.310; ἐκσέθεν by thee, S.OC1363: —freq. with Preps., “ἀνὰ στρατὸν οἶοι ἀλᾶσθε” Il.10.141; “κὰπ πεδίον..οἶος ἀλᾶτο” 6.201; “πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστἐ ἀλώμενος” Od.15.492; “γῆς ἐπ᾽ ἐσχάτοις ὅροις” A.Pr. 666; “ἐπὶ ξένης χώρας” S.Tr.300, cf. Isoc.4.168; “οὕτω νῦν..ἀλόω κατὰ πόντον” Od.5.377, cf. A.Supp.870; “νομάδεσσι γὰρ ἐν Σκύθαις ἀλᾶται” Ar.Av.942: c. acc. loci, ἀ. γῆν wander over the land, S.OC1686; “πορθμοὺς ἀ. μυρίους” E.Hel.532; “οὔρεα” Theoc.13.66.
2. c. gen., wander away from, miss a thing, “εὐφροσύνας ἀλᾶται” Pi.O.1.58; “ψυχὴν ἀλᾶται τῆς πάροιθ᾽ εὐπραξίας” E.Tr.640.
II. metaph., wander in mind, be perplexed, S.Aj.23.
