Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Καὶ τί οὕτω καλὸν καὶ εὐδόκιμον παρὰ θεῷ
καὶ ἀνθρώποις ὡς ἀγάπη τελεία,
ἣν πλήρωμα
παντὸς εἶναι νόμου παρὰ τοῦ σοφοῦ δεδιδάγμεθα
διδασκάλου;
ὥστε ἀποδέχομαι ὑμῶν τὸ διάπυρον
τῆς περὶ τὸν ποιμένα ὑμῶν διαθέσεως.
οὔτε γὰρ
παιδὶ φιλοπάτορι πατρὸς ἀγαθοῦ στέρησις
ἀνεκτή,
οὔτε ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ ποιμένος καὶ
διδασκάλου ἀναχώρησις φορητή.
ὥστε καλῆς
καὶ ἀγαθῆς προαιρέσεως ἀπόδειξιν ἐν τῇ
[p. 344]
ὑπερβαλλούσῃ περὶ τὸν ἐπίσκοπον ὑμῶν διαθέσει
παρέχεσθε.
ἀλλὰ τὸ χρηστὸν ὑμῶν τοῦτο
καὶ περὶ τὸν πνευματικὸν πατέρα ἐνδιάθετον,
μέτρῳ καὶ λογισμῷ γινόμενον,
ἀπόδεκτόν ἐστιν,
ἐκβαῖνον δὲ τοὺς ὅρους οὐκ ἔτι τῆς αὐτῆς
ἀποδοχῆς ἄξιον γίνεται.
Οἰκονομία καλὴ περὶ τὸν θεοφιλέστατον ἀδελφὸν
ὑμῶν τὸν συλλειτουργὸν Εὐφρόνιον παρὰ τῶν
οἰκονομεῖν τὰς ἐκκλησίας πεπιστευμένων γεγένηται,
ἀναγκαία τῷ καιρῷ,
λυσιτελὴς καὶ τῇ
ἐκκλησίᾳ πρὸς ἣν μετετέθη καὶ ὑμῖν αὐτοῖς
ἀφ̓ ὧν ἐλήφθη.
ταύτην μὴ ἀνθρωπίνην νομίσητε,
μηδὲ ἐκ λογισμῶν κεκινῆσθαι τὰ γήινα
φρονοῦντων ἀνθρώπων,
ἀλλὰ τῇ συνηθείᾳ τοῦ
Πνεύματος τοὺς τὴν μέριμναν ἀνηρτημένους τῶν
ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ τοῦτο ποιῆσαι πέπεισθε,
καὶ ἐμβάλλεσθε τῇ διανοίᾳ τὴν ὁρμὴν ταύτην,
καὶ σπουδάσατε αὐτὴν τελειῶσαι.
δέξασθε οὖν
ἡσυχῇ καὶ μετ̓ εὐχαριστίας τὸ γενόμενον,
ἐκεῖνο πεπεισμένοι,
ὅτι οἱ μὴ δεχόμενοι παρὰ
τῶν ἐκκλησιῶν τοῦ Θεοῦ τὰ ταῖς ἐκκλησίαις
διατυπούμενα τῇ τοῦ Θεοῦ διαταγῇ ἀνθίστανται.
μὴ δικαιολογεῖσθε πρὸς τὴν μητέρα ὑμῶν τὴν
ἐν Νικοπόλει ἐκκλησίαν.
μὴ τραχύνεσθε πρὸς
τοὺς τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἀναδεδεγμένους τὴν
μέριμναν.
ἐν γὰρ τῷ τὰ τῆς Νικοπόλεως συνεστάναι
πράγματα καὶ τὸ καθ̓ ὑμᾶς μέρος
συνδιασωθήσεται:
ἐὰν δὲ ἐκείνης ἅψηταί τις
σάλος κἂν μυρίους ἔχητε τοὺς φυλάσσοντας
ὑμᾶς,
συμπαραναλωθήσεται τῷ κεφαλαίῳ καὶ τὸ
[p. 346]
μέρος.
ὡς οὖν οἱ τοῖς ποταμοῖς παροικοῦντες,
ἐπειδὰν ἴδωσί τινας πόρρωθεν ὀχυρώματα καταβαλλομένους
τοῖς ῥεύμασιν,
ἴσασιν ὅτι αὐτοῖς
προδιοικοῦνται τὴν ἀσφάλειαν,
τὰς ἐπιδρομὰς
τῶν ῥευμάτων ἀποκρουόμενοι,
οὕτω καὶ οἱ νῦν
τὸ βάρος τῆς φροντίδος τῶν ἐκκλησιῶν ἀναδεξάμενοι
ἐν τῇ τῶν ἄλλων φυλακῇ τὴν καθ̓
ὑμᾶς ἄδειαν διοικοῦνται:
καὶ ἐν σκέπῃ γενήσεσθε
πάσης ταραχῆς,
ἑτέρων ὑποδεχομένων τοῦ πολέμου
τὰς προσβολάς.
πρὸς δὲ κἀκεῖνο ἐνθυμεῖσθαι
ὑμᾶς προσῆκεν,
ὅτι οὐχ ὑμᾶς ἀπέβαλεν,
ἀλλ̓ ἑτέρους προσέλαβεν.
οὐ δήπου γὰρ βάσκανοι
τινές ἐσμεν ἡμεῖς,
ὥστε τὸν δυνάμενον καὶ
ἄλλοις τῶν ἑαυτοῦ χαρισμάτων μεταδιδόναι
ἀναγκάζειν ὑμῖν ἐναποκλείειν τὴν χάριν καὶ
τῷ καθ̓ ὑμᾶς μόνῳ χωρίῳ στενοχωρεῖν.
οὔτε
γὰρ ὁ πηγὴν περιφράσσων καὶ ὕδατος ἔξοδον
λυμαινόμενος,
οὔτε ὁ διδασκαλίαν διαρκῆ κωλύων
ἐπὶ πλεῖον χωρεῖν ἔξω τοῦ πάθους τῆς
βασκανίας ἐστίν.
ἐχέτω τοίνυν καὶ τὴν Νικοπόλεως
μέριμναν,
καὶ τὸ ὑμέτερον προσθήκη
ἔστω τῶν ἐκεῖ φροντισμάτων.
τῷ μὲν γὰρ ἀνδρὶ
πλείων προσῆλθεν ὁ κόπος,
ὑμῶν δὲ οὐδὲν
ἐλαττοῦται ἡ ἐπιμέλεια.
Ἐκεῖνο δέ με πάνυ ἐλύπησε,
καὶ ἔξω ἐφάνη
τοῦ μέτρου,
τὸ εἰρῆσθαι,
ὅτι ἀποτυχόντες τῶν
ἐπιζητουμένων τὰ δικαστήρια καταληψόμεθα,
καὶ ἐπιστήσομεν ἀνθρώπους τοῖς πράγμασιν,
οἷς ἡ καταστροφὴ τῶν ἐκκλησιῶν εὐχῆς ἐστι τὸ
κεφάλαιον.
μή ποτε οὖν ἄφρονι θυμῷ φερόμενοί
[p. 348]
τινες παραπείσωσιν ὑμᾶς φθέγξασθαί τι
εἰς τὸ δημόσιον,
καὶ γένηται μέν τις ἐντεῦθεν
καταστροφή,
περιτραπῇ δὲ τῶν γινομένων τὸ
βάρος ταῖς κεφαλαῖς τῶν τὴν αἰτίαν παρασχομένων.
ἀλλὰ δέξασθε καὶ τὴν ἡμετέραν συμβουλὴν
ἐν πατρικοῖς ὑμῖν σπλάγχνοις προσαγομένην,
καὶ τὴν τῶν θεοφιλεστάτων ἐπισκόπων οἰκονομίαν,
κατὰ βούλησιν Θεοῦ γενομένην.
καὶ ἀναμείνατε
καὶ ἡμᾶς,
οἳ παραγενόμενοι,
ἐὰν ὁ Κύριος
ἡμῖν συνεργήσῃ,
ὅσα οὐκ ἐνεχώρει διὰ τῆς
ἐπιστολῆς παρακαλέσαι τὴν εὐλάβειαν ὑμῶν,
δἰ
ἑαυτῶν παραινέσομεν,
καὶ τὴν ἐνδεχομένην παραμυθίαν
δἰ αὐτῶν τῶν ἔργων ἐπαγαγεῖν ὑμῖν
πειρασόμεθα.
