17. ad Iohannem Boccaccii
O ego si, qualem tu me tibi fingis amando,Sors daret ut vigiles sopirem carmine curas,
Qualia nubifere scopulosa per avia Cirre,
Qualia Castalii modularer ab aggere fontis
5Solamen latura tibi! Sed, crede fatenti,
Fallit Amor, qui sepe Deos hominesque fefellit,
Iudiciis adversa lues. Si carmina vulgus
Nostra legit, que causa tibi nunc summa querele est
Quod passim vulgata avido celentur amico?
10Nil michi, nil nostris poterat contingere Musis
Tristius: id primum moturos nempe libellos
Admoneo ut vulgus fugiant paucisque placere
Contenti hospitibus penitus fallentibus auris
Abstineant plaususque leves et murmura temnant.
15Ingenio sin fata favent ut forte per ora
Docta virum vivus volitem - licet ardua semper
Hec via sit tentata michi - tamen ipse mearum
Conscius obstupeam rerum. Dum scribimus, ecce
Horrendum violenta tonat miscetque dolores
20Et varios Fortuna metus; tot vulnera rectum
Totque minas perferre grave est: hinc nuntius atque hinc
Tristis adest: illum Mors abstulit atra sodalem,
Hunc gladii rapuere truces, hunc carcer, at illum
Morbus habet, volucres alius rabiemque ferarum,
25Equoreasque alius pascit sub gurgite pisces.
Cor michi non adamante rigens nec ferrea mens est.
Permoveor. Taceo propriam, que longa malorum
Historia est, quibus hoc signum petat illa sagittis
Pectus et hoc quanto pretentans ariete pulset.
30Obnixi contra stamus tum pondere nostro
Tum simul exemplis; quis monstrum fortiter illud
Vicerit interdum trepidi titubamus. Ita omnem
Corpoream requiem mentis labor atque vicissim
Pacem animi internam fortune prelia turbant.
35Vincemus tamen, ut spero, clarumque tropeum
Victa ferox inimica dabit; sed, stante duello,
Turbidus ingenii status est. Vix temporis huius
Acta probare rear doctos; verum, omnia postquam
Nostra placent, voti compos breve suscipe carmen
40Et fesse lege signa manus; ac mitte querelas.
