βρῦτον δὲ τὸν χερσαῖον οὐ δυεῖν.καὶ Ἀρχίλοχος ῾fr. 32 B':'
ὥσπερ <παρ᾽> αὐλῷ βρῦτον ἢ Θρῆιξ ἀνὴρμνημονεύει τοῦ πώματος Αἰσχύλος ἐν Λυκούργῳ ῾fr. 120 N':'
ἢ Φρὺξ ἔβρυζε, κύβδα δ᾽ ἦν πονευμένη.
κἀκ τῶνδ᾽ ἔπινε βρῦτον ἰσχναίνων χρόνῳἙλλάνικος δ᾽ ἐν Κτίσεσι καὶ ἐκ ῥιζῶν, φησι κατασκευάζεται τὸ βρῦτον γράφων ὧδε ῾FHG I 59':' ‘πίνουσι δὲ βρῦτον ἔκ τινων ῥιζῶν, καθάπερ οἱ Θρᾷκες ἐκ τῶν κριθῶν.' Ἑκαταῖος δ᾽ ἐν δευτέρῳ περιηγήσεως εἰπὼν περὶ Αἰγυπτίων ὡς ἀρτοφάγοι εἰσὶν ἐπιφέρει ῾FHG I 20':' ‘τὰς κριθὰς ἐς τὸ πῶμα καταλέουσιν.' ἐν δὲ τῇ τῆς Εὐρώπης περιόδῳ Παίονάς φησι ῾om. FHG' ' πίνειν βρῦτον ἀπὸ τῶν κριθῶν καὶ παραβίην ἀπὸ κέγχρου καὶ κόνυζαν. ‘ἀλείφονται δέ, φησίν, ἐλαίῳ ἀπὸ γάλακτος.' καὶ ταῦτα μὲν ταύτῃ.
κἀσεμνοκόμπει τοῦτ᾽ ἐν ἀνδρείᾳ στέγῃ.