ἤσθιον δὲ καὶ ταγηνιστὰς σηπίας. Νικόστρατος ἢ Φιλέταιρος ἐν Ἀντύλλῳ φησὶν
ᾁσσει: μεμαγμένη δὲ Δήμητρος κόρη
κοίλη φάραγγος δακτύλου πιέσματι
σύρει τριήρους ἐμβολὰς μιμουμένη,
δείπνου πρόδρομον ἄριστον.
Ἡγήμων δ᾽ ἐν Φιλίννῃ καὶ γόνον ἐκ ταγήνου ἐσθίοντας ποιεῖ ἐν τούτοις: [p. 10]
οὔποτ᾽ ἂν αὖθις αὖ
σηπίαν ἀπὸ τηγάνου
τολμήσαιμι φαγεῖν μόνος. ῾
72. ”
μἀλλὰ ταχέως ἰὼν πρίω μοι πουλύπουν
καὶ δὸς καταφαγεῖν κἀπὸ τηγάνου γόνον.