32. nec
vero non eadem ira deorum hanc eius satellitibus iniecit
amentiam ut sine imaginibus, sine cantu atque ludis, sine
exsequiis, sine lamentis, sine1 laudationibus, sine funere, oblitus
cruore et luto, spoliatus illius supremi diei celebritate
cui cedere inimici etiam solent ambureretur2 abiectus3. non
fuisse credo fas clarissimorum virorum formas illi taeterrimo
parricidae aliquid decoris adferre, neque ullo in loco potius
mortem eius lacerari quam in quo esset vita4 damnata.
[87]
dura,
me dius fidius, mihi5 iam fortuna populi Romani et crudelis
videbatur, quae tot annos illum in hanc rem publicam6 insultare
pateretur. polluerat stupro sanctissimas religiones,
senatus gravissima decreta perfregerat, pecunia se a7 iudicibus
palam8 redemerat, vexarat9 in tribunatu senatum, omnium
ordinum consensu pro salute rei publicae gesta resciderat,
me patria expulerat, bona diripuerat, domum incenderat,
liberos, coniugem meam vexarat, Cn. Pompeio nefarium
bellum indixerat10, magistratuum privatorumque caedis effecerat,
domum mei fratris incenderat, vastarat Etruriam,
multos sedibus ac fortunis eiecerat; instabat, urgebat;
capere eius amentiam civitas, Italia, provinciae, regna non
poterant; incidebantur iam domi leges quae nos11 servis
nostris12 addicerent; nihil erat cuiusquam, quod quidem ille
adamasset, quod non hoc anno suum fore putaret.
[88]
obstabat
eius cogitationibus nemo praeter Milonem. illum ipsum
qui poterat obstare13 novo reditu in gratiam14 sibi15 devinctum16
arbitrabatur; Caesaris potentiam suam17 esse dicebat; bonorum
animos in meo casu contempserat: Milo unus urgebat.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.