[41]
sed
cum T. Annium tanto opere laudes et clarissimo viro non
nullam laudatione tua labeculam adspergas—in illorum
enim numero mavult T. Annius esse qui a te vituperantur:
verum tamen quaero1, cum in2 re publica administranda
T. Annio cum P. Sestio consiliorum omnium3 societas fuerit
—id quod non solum bonorum, verum etiam improborum
iudicio declaratum est; est enim reus uterque ob eandem
causam et eodem crimine, alter die dicta ab eo quem tu
unum improbiorem esse quam te non4 numquam soles confiteri,
alter tuis consiliis, illo tamen adiuvante—quaero qui
possis eos quos crimine coniungis testimonio diiungere?
extremum illud est quod mihi abs te responderi velim, cum
multa in Albinovanum de praevaricatione diceres, dixerisne
nec tibi placuisse nec oportuisse Sestium de vi reum fieri?
quavis lege, quovis crimine accusandum potius fuisse? etiam
illud dixeris, causam Milonis, fortissimi viri, coniunctam
cum hoc existimari? quae pro me a Sestio facta sint, bonis
esse grata? non coarguo inconstantiam orationis ac testimoni
tui—quas enim huius actiones probatas bonis esse
dicis, in eas plurimis verbis testimonium dixisti; quicum
autem5 eius causam periculumque coniungis6, eum summis
laudibus extulisti: sed hoc quaero, num P. Sestium, qua
lege accusandum omnino fuisse negas, ea lege condemnari
putes oportere? aut, si te in testimonio consuli noles, ne
quid tibi auctoritatis a me tributum esse videatur, dixerisne
in eum testimonium de vi quem negaris7 reum omnino de vi
fieri debuisse?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.