LO |
LI |
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
[94]
“felicem” inquit “matrem tuam,
quae te talem
peperit: macte virtute esto. Raram fecit mixturam cum sapientia forma.
Itaque ne putes te tot verba perdidisse, amatorem invenisti. Ego laudes tuas
carminibus implebo. Ego paedagogus et custos etiam quo non iusseris, sequar. Nec
iniuriam Encolpius accipit, alium amat.” Profuit etiam Eumolpo miles
ille, qui mihi abstulit gladium; alioquin quem animum adversus Ascylton sumpseram,
eum in Eumolpi sanguinem exercuissem. Nec fefellit hoc Gitona. Itaque extra cellam
processit, tanquam aquam peteret,[p. 188] iramque meam prudenti absentia
extinxit. Paululum ergo intepescente saevitia “Eumolpe” inquam
“iam malo vel carminibus loquaris, quam eiusmodi tibi vota proponas. Et
ego iracundus sum, et tu libidinosus: vide, quam non conveniat his moribus. Puta
igitur me furiosum esse, cede insaniae, id est ocius foras exi.” Confusus
hac denuntiatione Eumlolpus non quaesiit
iracundiae causam, sed continuo limen egressus adduxit repente ostium cellae
meque nihil tale expectantem inclusit, exemitque raptim clavem et ad Gitona
investigandum cucurrit.
Inclusus ego suspendio vitam finire constitui. Et iam semicinctio lecti1
stantis ad parietem spondam vinxeram cervicesque nodo condebam, cum reseratis
foribus intrat Eumolpus cum Gitone meque a fatali iam meta revocat ad lucem. Giton
praecipue ex dolore in rabiem efferatus tollit clamorem, me utraque manu impulsum
praecipitat super lectum, “erras” inquit “Encolpi, si putas
contingere posse, ut ante moriaris. Prior coepi; in Ascylti hospitio gladium
quaesivi. Ego si te non invenissem, periturus per praecipitia fui. Et ut scias
non longe esse quaerentibus mortem, specta invicem, quod me spectare
voluisti.” Haeclocutus mercennario Eumolpi novaculam rapit et semel iterumque
cervice percussa ante pedes collabitur nostros. Exclamo ego attonitus, secutusque
labentem eodem ferramento ad mortem viam quaero. Sed neque Giton ulla erat
suspicione vulneris laesus, neque ego ullum sentiebam dolorem. Rudis enim[p. 190] novacula et in hoc retusa, ut pueris discentibus audaciam tonsoris
daret, instruxerat thecam. Ideoque nec mercennarius ad raptum ferramentum expaverat,
nec Eumolpus interpellaverat mimicam mortem.
1 lecti added by Buecheler.
Petronius Arbiter. Petronius. Michael Heseltine. London. William Heinemann. 1913.
The Annenberg CPB/Project provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.