[5] Haec item atque alia multa istiusmodi scripta in eo libro fuerunt. Quem cum statim properans redderem: “῎οναιό [p. 46] σου,” inquam, “doctissime virorum, ταύτης τῆς πολυμαθίας et librum hunc opulentissimum recipe, nil prosus ad nostras paupertinas litteras congruentem. Nam meae Noctes, quas instructum ornatumque isti, de uno maxime illo versu Homeri quaerunt, quem Socrates prae omnibus semper rebus sibi esse cordi dicebat:
῞οττι τοι ἐν μεγάροισι κακόν τ᾽ ἀγαθόν τε τέτυκται.”