Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
32. inter consules magis cavillatio quam magna contentio de provincia fuit. Cassius sine sorte se Macedoniam optaturum dicebat, nec posse collegam salvo iure iurando secum sortiri:
[2]
praetorem eum enim, ne in provinciam iret, in contione iurasse, se stato loco statisque diebus sacrificia habere, quae absente se recte fieri non possent; quae non magis consule quam praetore absente recte fieri posse.
[3]
si senatus, non quod vellet in consulatu potius, quam quod in praetura iuraverit P. Licinius, animadvertendum esse censeat, se tamen futurum in senatus potestate.
[4]
consulti patres, cui consulatum populus Romanus non negasset, ab se provinciam negari superbum rati, sortiri consules iusserunt.
[5]
[p. 110] P. Licinio Macedonia, C. Cassi Italia obvenit. legiones inde 1sortiti sunt; prima et tertia in Macedoniam traicerentur, secunda et quarta ut in Italia remanerent. dilectum consules multo intentiore quam alias cura habebant.
[6]
Licinius veteres quoque scribebat milites centurionesque; et multi voluntate nomina dabant, quia locupletes videbant, qui priore Macedonico bello aut adversus Antiochum in Asia stipendia fecerant.
[7]
cum tribuni militum, qui centuriones ... , sed primum quemque citarent, tres et viginti centuriones, qui primos pilos duxerant, citati tribunos plebis appellarunt. duo ex collegio, M. Fulvius Nobilior et M. Claudius Marcellus, ad consules reiciebant:
[8]
eorum cognitionem esse debere, quibus dilectus quibusque bellum mandatum esset; ceteri cognituros se, de quo appellati essent, aiebant et, si iniuria fieret, auxilium civibus laturos.
1 a. u. 583.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.