Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 37
Evan T. Sage, PhD professor of latin and head of the department of classics in the University of Pittsburgh, Ed.

23. in confinio Lyciae et Pamphyliae Phaselis est; prominet penitus in altum conspiciturque prima terrarum Rhodum a Cilicia petentibus et procul navium praebet prospectum. eo maxime, ut in obvio classi hostium essent, electus locus est; [2] ceterum, quod non providerunt, et loco gravi et tempore anni—medium enim aestatis erat—ad hoc insolito odore ingruere morbi vulgo, maxime in remiges, coeperunt. [3] cuius pestilentiae metu profecti cum praeterveherentur Pamphylium sinum, ad Eurymedontem amnem appulsa classe audiunt ab Aspendiis ad Sidam hostes esse. [4] tardius [p. 356] navigaverant regii adverso tempore etesiarum, quod velut¹ statum favoniis ventis est. Rhodiorum duae et triginta quadriremes et quattuor triremes fuere; [5] regia classis septem et triginta maioris formae navium erat;² in quibus tres hepteres, quattuor hexeres habebat. praeter has decem triremes erant. et hi adesse hostes ex specula quadam cognoverunt. [6] utraque classis postero die luce prima, tamquam eo die pugnatura, e portu movit; et postquam superavere Rhodii promunturium quod ab Sida prominet in altum, extemplo et conspecti ab hostibus sunt et ipsi eos viderunt. [7] ab regiis³ sinistro cornu, quod ab alto obiectum erat, Hannibal, dextro Apollonius, purpuratorum unus, praeerat; et iam in frontem derectas⁴ habebant naves. [8] Rhodii longo agmine veniebant; prima praetoria navis Eudami erat; cogebat agmen⁵ Chariclitus; Pamphilidas mediae classi praeerat. [9] Eudamus postquam hostium aciem instructam et paratam ad concurrendum vidit, et ipse in altum evehitur et deinceps quae sequebantur servantes⁶ ordinem in frontem derigere iubet. [10] ea res primo⁷ tumultum praebuit; nam nec sic in altum⁸ evectus erat ut⁹ ordo omnium navium ad terram explicari posset, et festinans ipse [p. 358] praepropere cum quinque solis navibus Hannibali¹⁰ occurrit; ceteri quia in frontem derigere iussi erant, non sequebantur. [11] extremo agmini loci nihil ad terram relicti erat; trepidantibusque iis inter se iam in dextro cornu adversus Hannibalem pugnabatur.