LXXVIII
Indignas premeret pestis cum tabida fauces
Inque ipsos vultus serperet atra lues,
Siccis ipse genis flentes hortatus amicos
Decrevit Stygios Festus adire lacus.
5Nec tamen obscuro pia polluit ora veneno
Aut torsit lenta tristia fata fame,
Sanctam Romana vitam sed morte peregit
Dimisitque animam nobiliore rogo.
Hanc mortem fatis magni praeferre Catonis
10Fama potest: huius Caesar amicus erat.