13. Ruffam puellam rarissimam | adversa patris valetudine maerentem consolatur
Sollicitat superos pro charo Ruffa parenteLanguidus indigno dum iacet ille toro.
Vota facit lachrymis in honesta cadentibus ora
Altaque virgineas tollit ad astra manus.
5At si quis divum mortalia pectora curat
Nec vacua est alti regia celsa poli,
Numina sollicitis succurrent victa querelis
Et genitor natae munere sospes erit.
Phoebe, salutiferae primus qui cognitor artis
10Diceris et lustras lumine cuncta tuo,
Affer opem: castae cura est tibi si qua sororis,
Hac non Dictynnae gratior ulla comes.
Ferre humeris solita est Cressam succincta pharetram
Dum fugat attonitas fessa Diana feras.
15Affer opem, vireat nullo sic frigore laesa
Laurus et intonsas vinciat illa comas.
Sic Phaethonteas Clymeneia populus umbras
Lugeat, Oebalidem tempora verna ferant.
Desine, quid laceras crispos, mea Ruffa, capillos?
20Perveniunt ungues in mea corda feri.
Aurea quid lachrymas fundis sine fine per ora?
Sanguinis, heu, ferme corpus inane mihi est.
Fata pio talem metam si dura parenti
Ante diem plena constituere colo,
25Nequicquam quereris, mea lux, violare sororum
Stamina vel summi non potuere dei.
Illius exstincti fungar vice teque tuebor
Ut pater, officio damna repende meo.